متخصصان هشدار می دهند که کودکانی که از سوی والدین تنبیه بدنی می شوند در سنین بالاتر بیشتر در معرض مشکلات سلامت روانی و روحی هستند.

تنبیه بدنی کودکان به منظور اصلاح رفتارهای اشتباه شیوه رایج است.

اما والدین باید آگاه باشند که:

  • این شیوه ناکارآمد است
  • تنها استفاده آن بدون داشتن تاثیر مثبت بر روی کودک تاثیرات منفی آن است
  • همچنین در سال های آینده این روش نادرست در رفتار کودک با دیگران نیز رسوخ می کند

بسیاری از والدین، گاهی مجبور به تنبیه فرزندان می شوند.

آیا این کار موثر واقع می شود؟

پژوهش های خارجی حاکی از این است که خردسالانی که در سنین پایین تنبیه بدنی می شوند از سنین شش سالگی به بعد اخلاق هجومی خود را بروز می دهند.

عملی که در آن در پی تلاش برای تغییر نامناسب رفتار نامناسب کودک هستیم را تنبیه می گویند.

اگر والدین تنبیهی را انجام داده و کودکان ها به جای اینکه بهتر بشود در آن زمینه بدتر شود.

اشتباه مهلک والدین در تنبیه بدنی کودک!

اشتباه مهلک والدین در تنبیه بدنی کودک!

 بایستی بدانیم که تنبیه ما اشتباه بوده است و روش های تنبیه را عوض کرد.

پس اگر والدین با کودک خود قهر بوده و یا بخواهند او را تهدید کنند.

دیگر پدر یا مادر او نیستند و هدف آنها تنها این باشد که کودک گریه خود را قطع کرده و یا کار ناپسند را برای مدتی کوتاه کنار بگذارد بایستی گفت این اعمال نه تنها مثمر ثمر واقع نخواهد شد.

بلکه باعث می شود در ادامه نیز فرزند بر روی آن موضوع حساس شده و برای جلب رضایت پدر و مادر هم که شده کارها را انجام دهد.

افزایش مسئولیت پذیری در کودکان
  • وقتی کودک را تنبیه می کنیم
  • وقتی کودک را کتک می زنیم
  • در مقابل از او می خواهیم که شخص دیگری را تنبیه کنند و یا کتک نزنند

مسلما این رفتار نمی تواند درست باشد.

چرا که او رفتار شما را دیده و الگوبرداری می کند.

الگوی رفتاری اون کسی نیست جز والدین او.

چون که ما در زمان هایی که بر اعصاب و رفتار خود کنترل نداشتیم کودک را تنبیه نموده ایم او یاد می گیرد که زمانی که بر اعصاب خود مسلط نیست دیگری را تنبیه کند.

این ویژگی تا آخر عمر در او باقی خواهد ماند لذا همواره باید تلاش کنیم تا به بهترین نحو ممکن برای تربیت کودک مان قدم برداریم.

 بدترین نوع تنبیه را می توان تنبیه بدنی کودکان دانست.

که در آن کودک دچار صدمه و آسیب می شود و در عین حال پدر و مادر در این راه بهترین حالت ممکن را برای کودک خود در نظر می گیرند.

تنبیه کودکان راه های مختلفی دارد.

  • مقایسه کودک با یک فرد دیگر
  • سرزنش کودک به خاطر کاری که انجام داده
  • سرزنش کودک به خاطر اینکه ما را مریض نموده
  • محروم کردن او از دوست داشتن و عشق
  • تهدید به جدایی از او
  • تحقیر کردن کودک نزد دیگران به خاطر کاری که انجام داده
  • ترساندن او

و سایر مواردی از این قبیل می تواند راه های تنبیه نامناسب کودک باشد.

تنبیه بدنی کودکان را می توان بدترین نوع تنبیه برای آنها دانست.

در این نوع تنبیه نیز پدر و مادر و یا شخص دیگری که در حال تنبیه کودک است تلاش می کنند تا کنترلی موقتی بر رفتار کودک داشته باشد.

باید مطمئن باشد که در دراز مدت این کار روی او بی تأثیر بوده و اثرات بر عکس و نامناسبی دارد.

مطالعات نشان می دهد که تنبیه بدنی فرزندان دختر را به سمت افسردگی و اضطراب و پسران را به سمت پرخاشگری سوق می دهد.

والدین زمانی تنبیه را برای کودک در نظر می گیرند که خودشان به شدت خشمگین و عصبانی هستند.

آن ها می خواهند راهی را برای کاهش این حس خشم و عصبانیت خود یافته و بلافاصله پس از تنبیه کودک نیز پشیمان و نادم خواهند شد.