رازداری و علت های برملا کردن راز دیگران

رازداری و علت های برملا کردن راز دیگران

علت های برملا کردن رازهای دیگران

رازداری و علت های برملا کردن راز دیگران یکی از فضیلت های اخلاقی است که در حیطه هایی مانند روانشناسی، پزشکی و وکالت موضوع چالش برانگیزی محسوب می شود.

تقریبا همه ما از کودکی رازداری را یک صفت پسندیده و نقطه مقابل آن، افشا سازی راز دیگران را ناپسند و مذموم می دانیم.

راز و رازداری و علت های برملا کردن راز دیگران

در لغت به آنچه که مخفی، پنهان و پوشیده است، و شخص تمایلی به بیان آن ندارد راز گفته می شود. و رازداری نیز به معنای حفظ این اسرار پوشیده و مخفی نگهداشتن عمدی آن است.

در واقع رازداری را می توان نوعی احترام به حریم شخصی فرد تلقی نمود. موضوعی که باعث می شود فرد در اتاق درمان و بدون نگرانی بابت از دست دادن آبروی خود، مسائل و مشکلاتش را با روانشناس در میان بگذارد.

همه ی ما در زندگی و یا گذشته ی خود اسرار و اطلاعاتی داریم که تمایلی به فاش شدن آن  نزد دیگران حتی نزدیک ترین افراد به خود ( خانواده و همسر ) نداریم.

می توان گفت راز بخش جدایی ناپذیر زندگی بشر و بخشی از حریم خصوصی هر فرد است.

رازداری در روانشناسی دارای سه ویژگی به شرح زیر است:

• اجتماعی بودن : رازداری پدیده ای اجتماعی است چرا که اطلاعات خاصی از همه یا اکثر افراد پنهان می ماند.

• آگاهانه بودن: فرد رازدار آگاهانه درباره حفظ راز یا افشای آن تصمیم می گیرد.
• فعالانه بودن: فرد رازدار جهت جلوگیری از افشا شدن رازش فعالانه تلاش می کند ( از طرق سرکوب میل خود برای بیان راز با دیگران و یا از طریق دوری کردن از افرادی که می تواند باعث افشای رازش شوند).