بازه زمانی ۶ تا ۱۰ سالگی، دوره ای است که کودک بیشترین تاثیر را از همسالانش می پذیرد و این دورانی است که کودک هنوز به حمایت و راهنمایی های والدینش احتیاج دارد.
در این سنین بسیار مهم است که با فرزندتان در ارتباطی امن و صمیمی قرار بگیرید تا بتوانید شما را به عنوان یک منبع حمایت کننده در دنیای ذهنی خود تثبیت کند.
مادر یا پدر افسرده نمی تواند نیازهای روانی کودک را برطرف کند و به همین دلیل فرزندان افراد افسرده، دو برابر بیشتر از فرزندان مادران سالم به سراغ سیگار، مواد مخدر و رفتارهای بزهکارانه و مخاطره آمیز می روند.
افسردگی پدران نیز بر سوق دادن نوجوانان به سمت رفتارهای بزهکارانه تاثیر می گذارد اما تاثیرش کمتر از افسردگی مادران بر روی بچه ها است.
چرا که مادران بیشتر با بچه ها وقت می گذرانند و مراقب آن ها هستند.
تاثیر افسردگی مادر بر کودک به حدی است که از افسردگی به عنوان بیماری مشترک مادر و کودک نیز یاد می شود.
علایم افسردگی پدر و مادر
پدر یا مادر بودن، یکی از چالش برانگیزترین شغل هاست و فرد را با مخاطرات زیادی روبه رو می کند که احتمال ابتلا به افسردگی و اضطراب را افزایش می دهند.
در صورتی که علایم زیر را به مدت حداقل ۲ هفته دارا هستید، بهتر است دست به کار شوید و از یک درمانگر متخصص برای حل مساله ی افسردگی تان کمک بگیرید.
در حقیقت رفتن به سمت درمان بهترین کاری است که می توانید برای خود و فرزندتان انجام دهید.
- عصبانیت و بدخلقی
- خود انتقادی
- نا امیدی
- از دست دادن علاقه به فعالیت های قبلی
- عدم توانایی در لذت بردن از زندگی
- تغییرات فاحش وزن
- تغییر عادات خواب
- خستگی
- کندی روانی و حرکتی
- دردهای بی دلیل
- مشکلات توجه و تمرکز
- کاهش یا افزیش میل جنسی
- افکار خودکشی گرا
علایم زیر می تواند منجر به بروز رفتارهایی مانند:
- مصرف بیش از حد مشروب،
- دخانیات،
- روابط جنسی متعدد
- و یا اختلال در انجام فعالیت های روزمره
که از طریق مراجعه به روانشناس قابل حل است.
باتوجه به ماهیت مقاوم افسردگی، بهتر است در صورت دارا بودن علایم ذکر شده، درمان را به تعویق نیندازید و هرچه سریع تر به روانشناس متخصص مراجعه کنید.