وابستگی به والدین در بزرگسالی، راهکارهایی برای کاهش وابستگی بزرگسالان

وابستگی به والدین در بزرگسالی از جمله موانعی می باشد که باعث می شود شما به رشد شخصیتی کاملی نرسید و نتوانید وظایفی که مرتبط با سن شما می باشد را به درستی انجام دهید. این وضعیت وابستگی زمانی که شما ازدواج می کنید و تشکیل خانواده می دهید بیشتر خودش را نشان می دهد و باعث نارضایتی همسر و دیگر اعضای خانواده می شود زیرا برای گرفتن هر تصمیمی شما به والدین خود وابسته هستید و با وجود آن که از نظر فیزیکی از پدر و مادر خود فاصله گرفته اید اما از نظر روانی همچنان به والدینتان وابسته هستید و مستقل نشده اید.

البته راهکارهایی برای کاهش وابستگی در دوران بزرگسالی وجود دارد که در ادامه این مقاله به بررسی آن ها می پردازیم.

وابستگی به والدین در بزرگسالی چه علائمی دارد؟

در بسیاری از موارد افرادی که در بزرگسالی به والدین خود وابسته هستند بینش چندانی نسبت به رفتار خود ندارند و زیاد وابستگی را حس نمی کنند، این افراد معمولا از طرف اطرافیان به خصوص همسرشان بازخوردهای منفی دریافت می کنند و در آن هنگام متوجه می شوند که در نوع ارتباطشان با پدر و مادر اشکالاتی دارند اما نمی دانند که چطور باید اوضاع را بهبود بخشند.

پرسش ها

برای این که بتوانید میزان استقلال و وابستگی شخصیت بزرگسال سالم خود را مورد سنجش قرار دهید باید با دقت بیشتری به رفتار های خود را مورد سنجش قرار دهید و تلاش کنید به پرسش های زیر به طور صادقانه پاسخ دهید.

  • آیا در طول روز چندین بار با والدین خود تماس می گیرید؟
  • آیا برای انجام هر کار کوچکی به پدر و مادر خود متوسل می شوید؟
  • آیا برای گرفتن تصمیمات روزمره خود نیاز به مشورت با والدین دارید و احساس نیاز می کنید؟
  • آیا از نظر مالی هنوز مستقل نشده اید؟
  • آیا روابط بدون حد و مرزی با والدین خود دارید و والدین تان در حریم شخصی زندگی تان مداخله می کنند؟
  • آیا هنگامی که به پدر و مادر خود دسترسی ندارید و از آن ها دور هستید احساس استرس و اضطراب می کنید و عملکردتان تحت تاثیر قرار می گیرد؟

در صورتی که به سوال های بالا پاسخ دادید و بیشتر سوالات پاسخ های مثبتی داشتند، در این هنگام شما وابستگی مخربی میان شما و والدینتان وجود دارد و اگر شدت این رفتار ها در شما بسیار زیاد باشد به طور که در روابط عاطفی خود احساس وابستگی زیادی به طرف مقابلتان دارید و بدون فرد مقابل نمی توانید کارایی خود را حفظ کنید در این حالت ممکن است شما دچار شخصیت وابسته شده باشید که در این مورد باید از یک روانشناس کمک بگیرید و برای ارزیابی دقیق تر اقداماتی را انجام دهید.

وابسته کردن مرد به خود

وابسته کردن مرد به خود ، چند ترفند فوق العاده موثر

راهکارهایی برای کاهش وابستگی به والدین در بزرگسالی

در صورتی که وابستگی شما به والدین شدت بسیار زیادی نداشته باشد و به صورت اختلال در نیامده باشد در این صورت می توانید از راهکارهای روانشناسی کمک بگیرید تا میزان این وابستگی را کاهش دهید و در صورتی که حس می کنید این راهکارها مفید نمی باشد و شرایط شما را بهبود نمی بخشد باید از رواشناس کمک بگیرید تا بتوانید به بررسی کامل و دقیق مشکل خود بپردازید و آن را حل کنید، ما در ادامه این مقاله به چند راهکار عمومی اشاره کرده ایم که زمینه کاهش وابستگی به والدین را در بزرگسالی کاهش می دهد.

  1. کمی به خود فضا بدهید

در ابتدا باید بتوانید فرق بین رابطه سالم همراه با دلبستگی ایمن را از وابستگی مخرب تشخیص دهید، در صورتی که احساس کردید که عواطف شما نسبت به والدین در عملکرد روزانه تان تاثیر منفی می گذارد و اوضاع به گونه ای پیش می رود که شما بدون آن ها کمتر می توانید اوضاع را مدیریت کنید در این هنگام لازم است که در اولین قدم به خودتان فضا بدهید و برای این که به استقلال برسید کمی فاصله گرفتن را تمرین کنید.

به این منظور به طور مثال تلاش کنید تا تماس های خود را در طول روز کاهش دهید و گاهی اوقات مشکلات خود را به صورت تنهایی حل و فصل نمایید. احتمال دارد در ابتدا این امر برای شما دشوار باشد اما اگر از قدم های ساده شروع کنید راحت تر و آسان تر پیش بروید در این صورت کارهای مهم تری را به تنهایی انجام خواهید داد.

پیشنهاد مشاور: چرا استرس اتفاق می افتد و چگونگی آن را مدیریت کنیم؟

  1. برای کاهش وابستگی به والدین در بزرگسالی استقلال هیجانی را دست کم نگیرید

زمانی که حرف از استقلال و وابستگی می شود بسیاری از افراد مواردی مانند استقلال مالی و جدا زندگی کردن از پدر و مادر را در نظر می گیرند و کمتر به استقلال هیجانی فکر می کنند اما آن ها باید بدانند که استقلال هیجانی مقدم بر استقلال فیزیکی دارد و حتی می تواند تسهیل گر آن باشد.

به این منظور شما باید احساسات و عواطف خود را در صورت نیاز به تنهایی مدیریت کنید و برای این که وضعیت روانی با ثباتی داشته باشید به طور دائم نباید به پدر و مادرتان وابسته باشید، اگرچه پدر و مادر مهم ترین منابع ما برای دلگرمی می باشند اما باید تلاش کنید تا مدیریت احساسات خود را در دست بگیرید و توانایی مدیریت عواطف و احساسات خود را داشته باشید.

وابستگی به والدین در بزرگسالی

هر موقع که با احساسات ناراحتی و ناامیدی و اضطراب رو به رو شدید سریعا با والدین خود تماس نگیرید و باید به خودتان فرصت بدهید تا به تنهایی با هیجانات کنار بیایید و بتواند با تکیه کردن بر مهارت های فردی اوضاع و شرایط خود را بهتر کنید، این امر به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید با مشکلات مقابله کنید و زمانی که با مشکلات بزرگ تری رو به رو می شوید بتوانید روی پای خودتان بایستید و در کنار بلوغ جسمانی به بلوغ روانی نیز دست یابید.

اگر احساس کردید که از پس مشکلتان بر نمی آیید و هیجانات و احساسات خود را نمی توانید کنترل کنید در این هنگام می توانید به روانشناس مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.

  1. با افراد مستقل معاشرت کنید

برای این که بتوانید در مسیر استقلال گام بردارید و از وابستگی خود به پدر و مادر بکاهید در این صورت لازم است تا یک سیستم پشتیبانی مناسب برای خود فراهم کنید تا این سیستم شما را تشویق کند و منجر به مستقل شدن شما شود.

برای این که مسیر استقلال را راحت تر طی کنید باید در انتخاب دوستان و اطرافیان خود دقت بیشتری داشته باشید و با افرادی مشورت کنید که شخصیت مستقلی دارند و در این مسیر به شما کمک کنند.

  1. برای آینده برنامه ریزی کنید

وابستگی به والدین در بزرگسالی باعث می شود تا از برنامه های فردی در زندگی تان عقب بیفتید و این وابستگی باعث می شود تا نسبت به هم سن و سالان خود دیرتر شاغل شوید و یا زندگی مشترکتان را دیرتر آغاز کنید، در این صورت باید زندگی خود را مورد بازنگری قرار دهید و ببینید برای سال های آینده چه برنامه هایی دارید؟

آیا اهداف مشخصی را دنبال می کنید و برای رسیدن به این اهداف برنامه خاصی را در نظر دارید؟ برای این که به استقلال برسید و مستقل شوید باید به طور دقیق نقشه راه را بلد باشید و آگاه باشید و بدانید که در چه مسیری قرار است گام بردارید.