اختلال شخصیت نمایشی یکی از ده اختلال شخصیت می باشدکه  با واکنش بیش از حد عاطفی، رفتار اغواگرانه و توجه طلبی مداوم مشخص می شود.

اختلال شخصیت نمایشی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی تمایل دارند بیش از حد به مسائل واکنش نشان دهند یا موقعیت های خاصی را بیش از حد نمایش دهند که اغلب منجر به افسردگی و اختلال شدید در روابطشان می شود.

مطالعات نشان می دهد که بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی  (HPD) اغلب تشخیص داده نمی شوند و درمان نمی شوند زیرا علائم این اختلال با سایر اختلالات شخصیت از جمله اختلال شخصیته خودشیفته و مرزی همپوشانی دارد.

افراد مبتلا به HPD به شدت تحت تاثیر بوده و مستعد ابتلا به بسیاری از عوامل خارجی هستند.

تعریف اختلال شخصیت نمایشی

موارد زیر ویژگی های خاصی را نشان می دهد که با اختلال شخصیت نمایشی مرتبط است:

  • نمایشی بودن
  • دمدمی مزاج
  • احساسات بیش از حد

ویژگی های اختلال شخصیت نمایشی

اگر مشکوک هستید که یکی از عزیزان و اطرافیان شما درگیر اختلال شخصیت نمایشی است به موارد زیر دقت کنید.

ابتدا دقت کنید که آیا فرد اغلب رفتارهای توجه جویانه، خلق و خوی متغیر و احساسات سطحی از خود نشان می دهد؟

با این حال، چنین ویژگی هایی ممکن است نشان دهنده اختلال دیگری باشد یا بخشی از خلق و خوی طبیعی فرد باشد.

آمار

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی  اغلب زمانی که در مرکز توجه نیستند احساس ناراحتی می کنند.

به طور کلی، اختلال شخصیت نمایشی حدود   ۲-۳٪ از کل جمعیت و تقریباً ۹٪ از آمریکایی ها را تحت تأثیر قرار می دهد.

اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD)

اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD)

اختلالات شخصیت نمایشی و فرهنگ

در سال‌های اخیر، بسیاری از اختلالات شخصیت، مانند خودشیفتگی و نمایشی، تا حدودی توسط رسانه‌ها نشان داده شده‌اند.

علاوه بر این، اختلال شخصیت خودشیفته یکی دیگر از شرایطی است که در دهه‌های اخیر مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است، به ویژه در جوامع آنلاین خاص و پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی در مورد آن بسیار صحبت شده است.

علائم و نشانه ها

تشخیص اختلال شخصیت نمایشی از سایر اختلالات شخصیت می تواند چالش برانگیز باشد.

علاوه بر این، افرادی که دارای اختلال شخصیت نمایشی هستند ممکن است بر این باور باشند که افکار، احساسات و رفتارهای آن ها طبیعی است و به ندرت به دنبال کمک حرفه ای بروند.

با این حال، ویژگی های خاصی برای تشخیص این اختلال وجود دارد که می تواند به تشخیص دقیق کمک کند و به افراد مبتلا به این اختلال اجازه می دهد حمایت و درمان مناسب را دریافت کنند.

اختلال شخصیت نمایشی

علائم شخصیت نمایشی

علائم این اختلال عبارتند از:

  • تغییرات سریع در خلق و خو، باورها و عقاید. افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی نیز به شدت تحت تأثیر نظرات دیگران هستند.
  • نیاز به مخاطب. افراد مبتلا به HPD تمایل دارند از نمایش‌های دراماتیک یا احساسی برای جلب اعتبار یا توجه دیگران لذت ببرند.
  • نشان دادن احساسات بیش از حد، هرچند سطحی و با رفتارهای توجه جویانه
  • اغراق در علائم فیزیکی بیماری یا ضعف بدن و استفاده از تهدید به خودکشی برای ایجاد نگرانی یا دستکاری احساسات افراد دیگر.

تعریف شخصیت

یک تعریف مفید از شخصیت این است که چگونه شخصیت انسان الگوهای رفتاری عمیقاً ذاتی را منعکس می کند، مانند نحوه ارتباط شما با دیگران، خود و جهان.

با این حال، برخی از تیپ های شخصیتی ممکن است باعث اختلال یا مسائل شخصی شوند.

به عنوان مثال، اختلالات شخصیتی می تواند شامل انعطاف ناپذیری یا خشکی و رفتارها، افکار و احساسات ناسازگار باشد. موارد فوق ممکن است باعث اختلال در عملکرد و ناراحتی عمیق برای فرد شود.

اختلال شخصیت نمایشی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی  اغلب زمانی که در مرکز توجه نیستند احساس نادیده گرفته شدن و قدردانی نمی کنند.

بنابراین، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی تمایل دارند رفتارهای خاصی را برای جلب توجه مورد نظر خود انجام دهند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • نشان دادن احساسات بیش از حد
  • خود نمایشی
  • مدام به دنبال جلب توجه یا تایید دیگران هستند.

موقعیت های اجتماعی

افراد مبتلا به شخصیت نمایشی می‌توانند افرادی برون‌گرا، پرانرژی و سرزنده باشند که از مرکز توجه بودن در موقعیت‌های اجتماعی لذت می‌برند.

مانند افراد خودشیفته، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی نیز ممکن است هنگام ملاقات با افراد جدید جذاب، دوست داشتنی و مشتاق به نظر برسند.

با این حال، به دلیل نوسانات عاطفی که نشانه این بیماری است، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی می تواند احساسات مختلفی را تجربه کند.

عوامل خطرناک

مطالعه ای در مورد اختلال شخصیت نمایشی گزارش داده است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی  حدود ۱٫۸۴ درصد  در معرض خطر اختلال مصرف مواد قرار دارند.

مطالعات دیگر در این مورد نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلالات نمایشی  ممکن است در معرض خطر بیشتری برای افکار خودکشی قرار داشته باشند.