استقلال طلبی در نوجوان | برآورده کردن نیاز به استقلال در نوجوانان

استقلال طلبی در نوجوان، نکاتی برای والدین

بر اساس مطالبی که بیان شده است نیاز به استقلال از خانواده در دوران نوجوانی امری طبیعی می باشد و برای رشد روانی اجتماعی فرزندان بسیار ضروری است، در این شرایط آن چیزی که اهمیت دارد چگونگی مدیریت این نیاز، توسط والدین است.

در این مقاله نکاتی را بیان می کنیم که به پدر و مادرها کمک می کند تا در برخورد با این موضوع رفتار سالم و مناسبی داشته باشند. در زیر نمونه هایی از آن را بیان می کنیم:

1. در برخورد با استقلال طلبی در نوجوان از واکنش های شدید بپرهیزید

بسیار اهمیت دارد که در این زمان بتوانید واکنش خودتان را به درستی مدیریت کنید و با فرزندتان با صبوری، متانت و آرامش بیشتری برخورد نمایید.

والدینی که در برخورد با فرزندانشان که تمایل دارد با دوستانش به بیرون برود و اوقاتی را بیرون از خانه سپری کند واکنش تندی نشان می دهند به طور ناخواسته فرزندانشان را از خود دور می کنند.

در حقیقت نوجوانانی که والدین شان این طور رفتار می کنند تمایلات بسیار شدید و غیرواقع بینانه ای در مورد استقلال طلبی آن ها شکل می گیرد و این مسئله اوضاع را دشوارتر می کند.

، در این حالت باید والدین روی رفتار و واکنش خودشان کار کنند تا بتوانند خشم، عصبانیت و کنترل گری کمتری نسبت به فرزندشان داشته باشند.

2. با دوستان فرزندتان ارتباط برقرار کنید

استقلال طلبی در نوجوانان در اغلب موارد به سپری کردن اوقات فراغت با دوستان خود نشان داده می شود در این شرایط بسیاری از والدین نگران هستند که فرزندشان درگیر دوستان ناباب و ناسالم خواهند شد و به سمت آسیب های اجتماعی و انواع رفتارهای پرخطر گرایش پیدا خواهند کرد.

والدین برای پیشگیری از این مشکل باید سعی کنند با روی باز با دوستان فرزندشان برخورد کنند و تلاش کنند با آن ها و خانواده هایشان در ارتباط باشند. به طور مثال گاهی اوقات دوستانشان را به خانه دعوت کنید و با آن ها در تعامل باشید و به طور غیرمستقیم بر روی تعاملات آن ها نظارت داشته باشید.

3. استقلال طلبی در نوجوان، استقلال خواهی او را تشویق کنید

در دوران نوجوانی ممکن است فرزندتان احساس کند که شما می خواهید مانعی در مسیر رشد آن ها باشید یا نمی خواهید شخصیت بزرگسالشان را بپذیرید،

در این شرایط باید به وضعیت روانی نوجوان تان توجه کنید و به او نشان دهید که از مستقل شدنش استقبال می کنید و از اینکه می بینید فرزندتان روز به روز بزرگتر شده و به خوبی از پس خودش بر می آید خوشحال هستید.

توجه داشته باشید که فرزندتان ممکن است از رفتارهای شما این برداشت را نکند و محتوای دیگری را برای خود در نظر بگیرد در این شرایط شما باید مهارت کلامی خودتان را افزایش دهید و از طریق مهارت ارتباط کلامی بازخورد خود را به فرزندتان نشان دهید، بهترین راه برای حل مشکلات میان جوانان و والدین استفاده از گفتگوی موثر می باشد.

4. با خودتان کنار بیایید

بسیاری از والدین نمی توانند باور کنند که فرزندشان بزرگ شده است و دیگر آن کودک بازیگوش دیروز نمی باشد و می تواند همانند یک بزرگسال فکر، رفتار و احساس نماید.

در صورتی که والدین به فرزندشان وابستگی شدیدی داشته باشند این موضوع برای والدین بیش از هر زمان دیگری سخت می شود، در این حالت والدین باید بیش از هر چیزی روی خودشان کار کنند تا بتوانند با خودشان کنار بیایند و قبول کنند که فرزندشان بزرگ شده است.

در صورتی که احساس می کنید با فاصله گرفتن از فرزندتان و کم رنگ شدن نظارت های دوران کودکی اضطراب زیادی به شما وارد می شود باید از متخصص روانشناس کمک بگیرید تا برای بهبود اوضاع به شما کمک کند و اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد.

توقعات نوجوانان از والدین چیست؟

5. استقلال طلبی در نوجوان، نظارت های خود را قطع نکنید

درست است که نوجوانان در این سن به سمت شکل دادن شخصیت یک بزرگسال پیش می رود اما هنوز آسیب پذیر است و نیاز به راهنمایی دارد به همین دلیل حمایت و نظارت های خود را به طور ناگهانی نباید قطع کنید.

سعی کنید نظارت غیرمستقیم را جایگزین آن نمایید و به گونه ای رفتار کنید که فرزندتان با شما راحت باشد و حس کند در هر زمان که مشکلی برای او پیش آید می تواند با شما در میان بگذارد و از شما کمک بخواهد.

در این شرایط داشتن والدین حمایتگر و غیر سرزنشگر از فاکتورهای مهمی می باشد که در دوران نوجوانی به فرزندان کمک می کند تا کمتر درگیر آسیب های اجتماعی شوند، زیرا آن ها والدین شان را مانند رفیق در کنار خود دارند و از راهنمایی های آن ها استفاده می کنند.