دیابت و اختلال عملکرد جنسی

دیابت و اختلال عملکرد جنسی و عوارض انسولین در مردان در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است. از کاهش فشار خون گرفته تا کمک به کاهش استرس و اضطراب، رابطه جنسی فواید زیادی برای سلامتی دارد. اما اگر شما یکی از بیش از ۳۰۰ میلیون آمریکایی هستید که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند ممکن است رابطه جنسی خوبی را تجربه نکنید.

اختلال نعوظ زمانی رخ می دهد که مرد نتواند نعوظ را برای مقاربت جنسی با همسر خود حفظ کند. دیابت بر توانایی بدن شما برای تبدیل غذا به انرژی تأثیر می گذارد، زیرا بدن شما به اندازه کافی آن را تولید نمی کند یا نمی تواند هورمون  انسولین  را به درستی استفاده کند.

دیابت و اختلال عملکرد جنسی

اختلال عملکرد جنسی شامل هر گونه مشکلی است که در چرخه پاسخ جنسی رخ می دهد. همه چیز از رسیدن به نعوظ تا کاهش میل جنسی می تواند برای افراد مبتلا به دیابت مشکل ساز باشد.

اگر دیابت دارید ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

کاهش میل جنسی: آیا اغلب تظاهر به سردرد می کنید تا اینکه از رابطه جنسی خودداری کنید؟

ناتوانی برانگیختگی: آیا دیگر مانند گذشته نعوظ را تجربه نمی کنید؟

کاهش حس: آیا دیگر ارگاسم را تجربه نمی کنید؟

دردهای مرتبط با مقاربت: آیا از رابطه جنسی اجتناب می کنید زیرا احساس درد دارید؟

عفونت ها: آیا به طور معمول واژینیت یا عفونت مجاری ادراری را تجربه می کنید؟

دیابت خطر اختلال عملکرد جنسی را افزایش می دهد

دلایل مختلفی وجود دارد که افراد مبتلا به دیابت بیشتر از عموم افراد دچار اختلال عملکرد جنسی می شوند.

چاقی، فشار خون بالا، آپنه خواب و افسردگی شرایط رایجی هستند که در کنار دیابت رخ می دهند. چاقی می تواند به طور غیر مستقیم منجر به اختلال نعوظ (ED) شود، آپنه خواب می تواند باعث اختلال نعوظ برای مردان یا زنان شود.

افسردگی و اضطراب همچنین می‌تواند بر میل جنسی تأثیر منفی بگذارد یا منجر به استفاده از داروهایی شود که بر علاقه یا عملکرد جنسی تأثیر می‌گذارد.

نگرانی های سلامت عاطفی

مردان و زنانی که از پمپ انسولین استفاده می کنند ممکن است احساس ناراحتی پیدا کنند. به علاوه، زمان و انرژی صرف شده برای مدیریت دیابت و شرایط مرتبط با آن می تواند بر سلامت عاطفی تأثیر بگذارد. این ممکن است منجر به بی‌علاقگی به رابطه جنسی یا استفاده از دارویی شود که بر عملکرد جنسی تأثیر منفی می‌گذارد.

تغییرات هورمونی و دیابت و اختلال عملکرد جنسی

تغییرات در تستوسترون یا استروژن (به دلیل دیابت، یائسگی یا شرایط همزمان) می‌تواند بر میل جنسی و توانایی برانگیختگی جنسی تأثیر بگذارد.

جریان خون کمتر

دیابت بر جریان خون تأثیر می گذارد، که می تواند بر رسیدن خون به آلت تناسلی یا واژن تأثیر بگذارد. برای اینکه یک مرد نعوظ را به دست آورد و حفظ کند، نیاز به جریان خون به آلت تناسلی دارد. در زنان نیز کاهش جریان خون می تواند در خشکی واژن نقش داشته باشد.

عوارض دارویی

داروهای فشار خون بالا ممکن است بر توانایی دستیابی یا حفظ نعوظ تأثیر بگذارد، برخی از داروهایی که به مدیریت افسردگی یا اضطراب کمک می کنند به دلیل مهار برانگیختگی یا علاقه جنسی بدنام هستند و رابطه زوجین را ضعیف می سازند.

آسیب عصبی

داشتن سطوح بالای گلوکز می تواند به اعصاب آسیب برساند. نوک آلت تناسلی و کلیتوریس مملو از اعصاب است. اگر این اعصاب آسیب ببینند ممکن است کاهش حس جنسی یا حتی مقاربت دردناک را تجربه کنید که خود باعث سردی میان زوجین می شود.

هر چه زودتر دیابت خود را کنترل کنید، بهتر است، زیرا بهبود قند خون می تواند به جلوگیری از آسیب عصبی و عروق خونی که می تواند به اختلال نعوظ ویرانگر کمک کند.