افسردگی و احتمال خودکشی / چگونه از بروز خودکشی جلوگیری کنیم؟

علائم رفتار خودکشی

هنگامی که یک فرد به طور جدی در مورد تمایل به آسیب رساندن خود صحبت می کند، این نشانه قطعی رفتارهای خودکشی است.

اگر چه بیشتر علائم کمتر قابل مشاهده است، اما اگر شخصی قبل از کشتن خود قصد خود را بیان کند، عجیب نیست یا غیر معمول است.

شاخص خطرناک خودکشی بالقوه این است که فردی که قبلا خودکشی کرده است، از علائم افسردگی، افسردگی، مصرف مواد مخدر یا الکل برخوردار است، قبلا مورد آزار و اذیت قرار گرفته است یا به طور جدی بیمار است.

علاوه بر عوامل خطر بالا، رفتارهای خودکشی شامل موارد زیر می شود

هنگامی که یک فرد مواد را مانند سلاح یا قرص های زیادی تولید می کند، او شخصیت ارزشمندی خود را به دیگران به ارمغان می آورد، زندگی روزمره خود را تغییر می دهد، رفتارهای پرخطر خود را می کند، و از مردم می خواهد.

چگونه از بروز خودکشی جلوگیری کنیم؟

درک خطرات و علائم افسردگی و خودکشی می تواند در فردی که به کمک و زنده ماندن کمک می کند، تغییر ایجاد کند.

راه هایی برای کمک به افرادی که افسرده هستند و خواستار مرگ هستند وجود دارد.

از یکی از عزیزان و یا یک دوست بخواهید یک فرد افسرده را فرصتی برای به اشتراک گذاشتن آنچه که با او داشته است، به اشتراک بگذارد.

اگر یک نفر در مورد این صحبت کند، صحبت کردن با یک پرسش مستقل می تواند شما را بیشتر حس کند.

پیشنهاد شخصی به یک اتاق اورژانس، مشاور، روانشناس یا دکتر، یکی دیگر از انواع حمایت فعال است که به کاهش احتمال وقوع خودکشی کمک می کند.

اگر کسی نمی خواهد در مورد آن صحبت کند، اما نشانه ها نشان می دهد که خطر ابتلا به خودکشی وجود دارد، تنها یک فرد را ترک نکنید و با کمک خدمات اورژانسی تماس بگیرید.

این به شخص اجازه می دهد که یک ارزیابی مناسب از خطر برای درمان بیشتر داشته باشد.

پیشگیری از خودکشی مرتبط با افسردگی

برای جلوگیری از خودکشی، مهم است که وجود افسردگی را تایید کرده و آن را بپذیرید.

روان درمانی و دارو برای افسردگی گامی اساسی برای جلوگیری از خودکشی هستند.

گسترش یک شبکه اجتماعی امن مانند دوستان نزدیک و خانواده ای که دوست دارند با فردی صحبت کنند، زمانی که افکار خودکشی در حال وقوع است.

افکار خودکشی یا حتی تلاش برای خودکشی صرفا یک اختلال روانپزشکی نیست، اما احتمال افکار خودکشی و تلاش برای خودکشی در افرادی که دارای اختلالات جسمی و روحی هستند بیشتر از دیگران است.

در میان اختلالات روانپزشکی با افکار خودکشی و خودکشی بالا، افسردگی، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، اختلال استرس پس از سانحه و سوء مصرف الکل ذکر شده است.

با این حال، بسیاری از افراد خودکشی کننده از اختلالات افسردگی رنج نمی برند.

بسیاری از این افراد در حال تجربه یک بحران روانشناختی به نام اختلال سازگاری هستند.

اختلال معکوس به معنی علائم بیماری روانی در افرادی است که دارای استرس خاص یا وضعیت خاصی در زندگی هستند.

به طور کلی احتمال ارتکاب به خودکشی در افراد تک، بیکار یا فقدان مهارت های اجتماعی، افراد دارای معلولیت های مزمن و جسمی، افرادی که از الکل یا مواد مخدر استفاده می کنند، افرادی که در معرض خطر جدی زندگی هستند و قربانیان سوء استفاده جسمی، جنسی و احساسی بیشتر است.

مقاله “مشاورانه” : اگر در دوره نوجوانی دچار مشکل هستید مقاله ” افسردگی در دوره بلوغ را تشخیص دهید / پیشگیری و درمان ” را مطالعه کنید

صحبت جدی در مورد خودکشی

حدود نیمی یا دو سوم از افرادی که تلاش خودکشی جدی دارند این ایده را با دیگران به اشتراک می گذارند.

البته، هرکسی که قصد خودکشی را ندارد، در مورد آن صحبت نمی کند و هرکس در مورد انجام خودکشی صحبت می کند لزوما خودکشی نمی کند، بلکه باید در مورد موارد خودکشی جدی گرفته شود.

تاریخ خودکشی در اعضای نزدیک خانواده، تاریخ خودکشی در نزدیکان یا همکاران، خودکشی (مانند طناب یا تفنگ)، خروج از خانواده و دوستان و تغییر رفتار باید جدی گرفته شود.