طول عمر بیماران اسکیزوفرنی یکی از نگرانی های اصلی این افراد می باشد. خوشبختانه افزایش امید به زندگی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با دسترسی بهتر به پزشکی و سایر خدمات بهداشت عمومی امکانپذیر است.
طول عمر بیماران اسکیزوفرنی می تواند موضوع پیچیده ای باشد که باعث نگرانی بسیاری از افراد شود. در حالی که اسکیزوفرنی به خودی خود لزوماً یک علت شایع مرگ نیست، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است به طور بالقوه امید به زندگی کمتری نسبت به افراد بدون این بیماری داشته باشند.
بر اساس گزارشات موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، میانگین طول عمر بیماران اسکیزوفرنی در ایالات متحده به ۲۸٫۵ سال کاهش یافته است که آمار قابل توجهی می باشد.
متاسفانه این آمار امید به زندگی ممکن است به شرایط سلامتی مرتبط باشد که معمولاً با این اختلال همراه است، این اختلالات شامل موارد زیر می باشد:
- بیماری قلبی
- دیابت
- بیماری کبد
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب شانس بیشتری برای تجربه مرگ ناشی از خودکشی نسبت به افراد بدون اسکیزوفرنی دارند. موسسه ملی سلامت روان تخمین می زند که ۴٫۹٪ از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به دلیل خودکشی می میرند.
طول عمر بیماران اسکیزوفرنی
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب ۳٫۵ برابر بیشتر از افرادی که درگیر این بیماری نیستند در سال جان خود را از دست می دهند. اسکیزوفرنی می تواند به طور متوسط ۱۴٫۵ سال از طول عمر یک فرد کم کند.
تحقیقات در سال ۲۰۲۰ نشان داد که درمان به موقع، مناسب و کمک خانواده می تواند طول عمر بیماران اسکیزوفرنی تا هفت سال افزایش دهد، علاوه بر این در کیفیت زندگی آن ها نیز تاثیر زیادی دارد.
مرگ بیماران اسکیزوفرنی
همان طور که گفته شد این بیماری با سایر اختلالات همراه می باشد که گاهی اوقات می تواند زندگی این افراد را به خطر بیاندازد:
- بیولوژیکی: بیماری های قلبی عروقی، سرطان، دیابت، آنفولانزا، نقص های رشد عصبی
- شخصی: تنهایی و انزوا، سبک زندگی ناسالم، سوء مصرف مواد
- اجتماعی: مرگ تصادفی، خودکشی، استرس شدید، تروما، فقر به دلیل نرخ بیشتر بیکاری
خودکشی بیماران اسکیزوفرنی
تأثیر خودکشی را نمی توان در مورد کاهش طول عمر بیماران اسکیزوفرنی نادیده گرفت. یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ نشان می دهد که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی۴٫۵ برابر بیش تر احتمال دارد که خودکشی کنند.
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با بیگانگی و طرد شدن از جامعه خود مواجه میشوند که احساس انزوا، ناتوانی و فقدان احساس تعلق را در آن ها دامن میزند.
افزایش امید به زندگی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی
افزایش طول عمر بیماران اسکیزوفرنی شامل مداخلات زیر می باشد:
- افزایش دسترسی به مراقب
- آموزش پزشکی
- شناسایی و مدیریت خطر قلبی عروقی
- کاهش مصرف دخانیات و سوء مصرف مواد
- کاهش انزوا از طریق گروه های حمایتی
- دسترسی به گزینه های سبک زندگی سالم
- مداخله زودهنگام
- درمان هدفمند
- آموزش بهتر برای عموم
- ارائه برنامه های قوی تر و هدفمندتر از خودکشی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی
عاقبت بیماران اسکیزوفرنی
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب واقعیت تحریف شده را تجربه می کنند که بر روابط، عملکرد اجتماعی و سایر فعالیت های روزانه آن ها تأثیر می گذارد. بر اساس تحقیقات موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، این تحریفات می تواند شامل موارد زیر باشد:
- توهمات
- گفتار یا حرکات بی نظم
- مشکل در تفکر و انگیزه
علاوه بر این، افراد مسن مبتلا به اسکیزوفرنی میزان بیشتری از عوارض جانبی ناشی از داروهای روانگردان را تجربه می کنند. برخی از افرادی که عوارض جانبی را تجربه می کنند، مصرف داروهای خود را متوقف می کنند که منجر به بدتر شدن شرایط می شود.
بیماران اسکیزوفرنی دو برابر بیشتر احتمال دارد که به زوال عقل مبتلا شوند.
نکاتی برای مدیریت اسکیزوفرنی با افزایش سن
اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اسکیزوفرنی زندگی میکنید، راههایی را برای مدیریت فراز و نشیبها با گذشت زمان برای کیفیت کلی زندگی پیدا کنید. در اینجا چند نکته وجود دارد که می توان به شما در مدیریت علائم اسکیزوفرنی کمک کرد:
- بدن و ذهن را فعال نگه دارید
- ورزش مکر
- در تعاملات اجتماعی منظم شرکت کنید
- حفظ یک رژیم غذایی سالم
سوالات متداول طول عمر بیماران اسکیزوفرنی
1 - آیا بیمار اسکیزوفرنی می تواند یک زندگی عادی داشته باشد؟
درمان اسکیزوفرنی شامل دارو، درمان، حمایت اجتماعی، خانوادگی و استفاده از خدمات اجتماعی است. درمان باید ادامه داشته باشد، زیرا این بیماری بدون درمان دائمی است. هنگامی که اسکیزوفرنی در درازمدت درمان و مدیریت می شود، بیشتر افراد می توانند زندگی عادی، سازنده و رضایت بخشی داشته باشند.
2 - علت مرگ بیماران اسکیزوفرنی چیست؟
اسکیزوفرنی خود تهدید کننده زندگی نیست. اما افرادی که این بیماری را دارند بیشتر احتمال دارد که سایر اختلالات روانی را نیز داشته باشند که احتمال مرگ آن ها را افزایش می دهد. مطالعه سال 2015 نشان داد که بیماری قلبی مهمترین علت مرگ در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی است که حدود یک چهارم موارد را تشکیل می دهد.
3 - چرا اسکیزوفرنی طول عمر را کوتاه می کند؟
عوامل متعددی از جمله عوارض جانبی داروهای اسکیزوفرنی، خطر بالای سوء مصرف مواد و خطر بیشتر بیماری های قلبی عروقی، همگی در کاهش امید به زندگی نقش دارند.
4 - آیا اسکیزوفرنی می تواند باعث مرگ ناگهانی شود؟
اسکیزوفرنی با مرگ و میر زودرس و میزان بالای مرگ و میرهای ناگهانی و غیر منتظره همراه است. دادههای کالبد شکافی اندک است و در مطالعات انجام شده اکثریت مرگهای ناگهانی بدون توضیح باقی ماندهاند.