علائم اعتیاد به هروئین | پیامدها و عوارض مصرف هروئین

علائم اعتیاد به هروئین ، فواید، پیامدها و عوارض مصرف هروئین

آیا از عوارض اعتیاد به هروئین آگاهی و اطلاعاتی دارید؟ هروئین ماده مخدری است که به رنگ های سفید و قهوه ای دیده می شود و به شکل های مختلف مانند تزریق، استنشاق و دود مورد استفاده قرار می گیرد. بسیاری از افراد به خاطر این که از درد هایی جسمی و عاطفی رها شوند به سمت مصرف هروئین می روند.

علائم و نشانه های هروئین را می توان از طریق نشانه های جسمی و رفتاری فرد تشخیص داد و در صورتی که به موقع تشخیص داده شود می توان از عوارض و آسیب های اعتیاد به هروئین در طولانی مدت جلوگیری کرد، اما این ماده وابستگی جسمی بسیاری برای فرد دارد به همین دلیل به سختی می توان آن را ترک کرد و از آن رهایی یافت اما ترک آن غیر ممکن نمی باشد و می توان با روش های جدید به آسانی آن را ترک کرد.

اعتیاد به هروئین چیست؟

هروئین یکی از مواد مخدر می باشد که از گیاه خشخاش به دست می آید و با توجه به فرایند تولید و این که چه موادی به آن اضافه می شود رنگ و شکل های متفاوتی دارد و به صورت پودر سفید مایل به خاکستری، زرد و یا حتی قهوه ای به صورت دانه دانه یا یک صمغ تیره چسبنده قهوه ای در دسترس افراد قرار می گیرد.

میزان خلوص ماده هروئین متفاوت می باشد و از ۲ تا ۹۸ درصد متفاوت است، هروئینی که خالص است به صورت پودر بلوری سفید، تلخ مزه و قابل حل در آب می باشد و هروئین شمل مصرف آن معمولا به صورت تزریق، وریدی، عضلانی و یا استنشاق می باشد.

هروئین در دست مصرف کننده

برخی از فروشندگان برای این که وزن هروئین را افزایش دهند موادی مانند شکر، نشاسته و شیرخشک را به عنوان افزودنی استفاده می کنند، برخی از دارو برای آن که اثرات هروئین را افزایش دهد به آن افزوده می شود، بر اساس آزمایش هایی که انجام شده است بیش از ۹۰ درصد ترکیبات هروئین که در بازار قاچاق کشور ما وجود دارد شامل موادی مانند قرص های روان گردان مثل خواب آور، ضد افسردگی، آرام بخش و غیره می باشد.

این نوع هروئین ناخالص می باشد و عوارض بسیاری را به همراه دارد زیرا فرد به طور همزمان به همه مواد موجود در آن اعتیاد پیدا می کند و به آن وابسته می شود.

جایگاه هروئین در میان دیگر مواد مخدر

هروئین یکی از قوی ترین و مخرب ترین مواد مخدر می باشد و در گروه داروهای شبه افیونی ( اوپیوئیدها) قرار دارد، خانواده دارویی شبه افیونی شامل داروهایی مانند مورفین، کدئین، متادون و دمرول می باشد که از مشتقات طبیعی تریاک می باشند.

هروئین یک نوع ماده نیمه صنعتی می باشد و از تبدیل شیمیایی مورفین به دست می آید و بر روی مغز اثر قدرتمند و سریع تری می گذارد و اثرات مخربی دارد، اما با وجود آسیب هایی که بر جسم و روان فرد وارد می کند افراد به دلایل بسیاری به مصرف هروئین روی می آورند، از جمله این مشکلات می توان به مشکلات خانوادگی و درون روانی اشاره کرد.

درواقع بسیاری از افراد برای این که مشکلات خود را فراموش کنند و یا از فکر کردن به آن ها دوری کنند به مصرف هروئین پناه می برند و به طور ناآگاهانه مشکلات خود را چندین برابر می کنند.

رایج ترین راه های مصرف هروئین

هروئین به طور معمول به شکل های زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

• تزریق به داخل رگ ها، به داخل عضله یا زیر پوست
• استنشاق و یا بالا کشیدن از بینی
• دود کردن( در این روش هروئین را روی یک زر ورق آلومینیومی حرارت می دهند و بعد دود و بخاری که از آن ها حاصل می شود به کمک لوله استنشاق می کنند.)

بسیاری از معتادان که به هروئین وابسته هستند روش تزریق را انتخاب می کنند زیرا این روش بیشترین و فوری ترین اثر را با کمترین ماده مخدر بر روی بدن ایجاد می کند و به دلیل این که تاثیرات هروئین به واسطه تزریق زیاد است احتمال اوردوز و مرگ آن نسبت به روش های دیگر بیشتر می باشد و در صورتی که از سرنگ های آلوده استفاده شود خطر انتقال بیماری هایی مانند ایدز افزایش می یابد.

۷ تا ۸ ثانیه بعد از وارد شدن هروئین به رگ ها حالت سرخوشی به فرد دست می دهد و این حالت ممکن است ۴۵ ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد، در صورتی که هروئین به روش های دیگری مورد استفاده قرار گیرد و از بینی بالا کشیده شود و یا دود شود لذت چندانی نخواهد داشت.

بعد از این که طرف سرخوشی را تجربه کرد به دنبال آن دوره های تسکین و آرامش را دنبال می کند که ممکن است یک ساعت به طول انجامد، زمانی که هروئین به داخل عضله یا زیر پوست تزریق شود این اثر با آهستگی بیشتری و در مدت زمان پنج تا هشت دقیقه اتفاق خواهد افتاد.

تاثیر هروئین بر مغز

هروئین با سرعت بیشتری از سد خونی مغز عبور می کند و بر روی گیرنده های مربوط به کاهش درد در مغز می چسبد و احساس سرخوشی و لذت در فرد به وجود می آورد، مهم ترین عامل اعتیاد به هروئین به دلیل عبور از سد خونی مغزی و غیر فعال کردن گیرنده های اپیوئیدی طبیعی در مغز می باشد و در صورتی که فرد به این مواد وابسته شود و آن را مصرف نکند مغز علائم و نشانه های محرومیت را نشان می دهد.