ویژگی های رشدی کودکان نابینا چیست؟ مشکلات رشدی کودک نابینا چگونه حل می شود؟

هر یک از حواس ها در زمینه رشدمان به ما کمک می کند و اگر هر کدام دچار نقص شود مشکلاتی را برای فرد به وجود می آورد.

در این مقاله در نابینایی و ویژگی های رشد کودکان نابینا بحث می کنیم و بررسی کنیم که کودکان در چه زمینه دچار مشکل و تاخیر رشدی می شوند.

آیا می توان از تاخیر رشدی جلوگیری کرد؟ و در صورت جواب مثبت راه درمان آن را کشف کنیم.

نابینایی کودک  یک نقص به شمار می آید و بر ابعاد مختلف رشد مانند رشد حرکتی و رشد شناختی اثر می گذارد.

کودکی که نابینا است رشد او با محدودیت هایی همراه می شود اما آن کودک با توجه به این محدودیت ها می تواند رشد کند و وارد جامعه شود.

کودک نابینا می تواند با کمک والدین آموزش های صحیح را ببیند و بر نقص جسمانی خود غلبه کند و برای اینکه یک انسان موفق باشد با تلاش بیشتر توانایی هایش را شکوفا کند و به اهدافش برسد.

اراده و ارتباط موثر با والدین و کنارآمدن با نقص جسمانی تاثیر مهمی در پیشرفت کودک دارد.

ویژگی های رشدی کودکان نابینا

کودکان نابینا نمی توانند محیط اطراف را ببینند و از نظر دیداری به مشکل برمیخورند.

کودکان ابتدای زندگی نمی توانند تشخیص دهند که مشکلشان چیست و تفاوتی بین خود و سایر کودکان حس نمی کنند و آگاهی تشخیص آن را ندارند.

کودکان وقتی وارد محیط های مختلف می شوند و رفتار دیگران را می بینند متوجه تفاوت خود می شوند.

کودکان نابینا با محدودیت هایی در رشد و جامعه رو به رو می شوند اما آن ها می توانند توانایی ها و مهارت های خود را نشان دهند و وارد جامعه شوند و پیشرفت کنند.

نقص بینایی درست است با محدودیت هایی همراه است کودک اگر تلاش کند و با مشکلش کنار بیاید به خوبی می تواند در زمینه ای که دوست دارد موفق شود و هماهنگی کودک با محیط به خطر نمی افتد و مشکلی به وجود نمی آید.

نقش والدین و مربیان بسیار پررنگ و مهم است و آن ها وظیفه دارند حس ترس و ناامنی کودک را از بین ببرند و همراه کودک شرایطی را آماده کنند تا کودک به راحتی بتواند وارد جامعه شود و به فعالیت بپردازد.

به طور کلی والدین و مربیان باید برای رشد همه جانبه کودک بسیار تلاش کنند.

ویژگی های رشدی کودکان نابینا، تاخیرهای رشدی کودکان نابینا

ویژگی های رشدی کودکان نابینا مانند کودکان عادی نمی  باشد و تفاوت هایی با آن ها دارد، کودکان نابینا معمولا رشدشان دیرتر است و تاخیراتی در آن دیده می شود.

در زیر با نمونه ای از تاخیرات رشدی آشنا می شوید.

تاخیر در رشد حرکتی

کودکان نابینا معمولا دیرتر راه رفتن را یاد می گیرند و مهارت های حرکتی ریز و درشت را دیرتر نسبت به کودکان عادی می آموزند.

مثلا کودکان عادی معمولا در ۱۲ماهگی به راه می افتند اما کودکان نابینا ممکن است راه رفتن را در ۲۰ماهگی تجربه کنند.

کودکان نابینا از نظر دیداری مشکل دارند و برای اینکه مکان ی شی را تشخیص دهند باید صدای آ« را بشنوند و از طریق صدا انگیزه ای برای حرکت داشته باشند.

کودکان نابینا بدون وجود صدا انگیزه ای برای راه رفتن ندارند و هنگامی که صدا را می شنوند بسیار آرام و محتاطانه حرکت می کند و والدین حرکت کودک را محدود می کند چون می ترسد کودک به خاطر ندیدن، با اجسام برخورد کند و به خود آسیب برساند.

به دلیل موارد فوق کودک نابینا برای حرکت بسیار دیر اقدام می کند و رشد حرکتی آن با تاخیر می باشد.

ویژگی های رشدی کودکان نابینا

ویژگی های رشدی کودکان نابینا، تاخیر در رشد شناختی

رشد شناختی ارتباط مستقیمی با رشد حرکتی دارد ، کودکان نابینا برای اینکه اشیا را بشناسند باید آ« ها را لمس کنند و برای اینکه به شی برسند باید حرکت کردن را بیاموزند تا شی را در دست گرفته و بشناسند.

از طرف دیگر کودک قادر به دیدن نیست و نمی تواند با نگاه کردن از والدینش تقلید کند در نتیجه در رشد شناختی به مشکل برمیخورد و رشد با تاخیر زیادی انجام می شود.

مشکل در برقراری ارتباط

برای برقراری ارتباط، ارتباط چشمی بسیار مهم است و کودکان نابینا چون قادر به دیدن نیستند نمی توانند ارتباط چشمی برقرار کنند و به همی دلیل اطرافیان زیاد با کودکان نابینا در ارتباط نیستند و با آن ها رابطه دوستانه برقرار نمی کنند.

کودکان نابینا توجه مشترک ندارند یعنی نمی توانند به طور همراه والدین یا دوستان خود بازی مشترکی داشته باشند.

عدم برقراری ارتباط برای کودک مشکلاتی به وجود می آورد و کودک به راحتی نمی تواند وارد جامعه شود و با دیگران ارتباط  برقرار کنند و ارتباط دیگران با کودک نابینا در مقایسه با کودک عادی بسیار کمتر است و کودک محبت کمتری را دریافت می کند.