ممکن است شما نیز اصطلاحاتی مانند توهم و هذیان را شنیده باشید و تمایل داشته باشید تا در مورد آن ها اطلاعات بیشتری به دست آورید.

در این مطلب قصد داریم تا شما را با این دو واژه و تفاوت های آن ها بیشتر آشنا کنیم.

توهم چیست؟

توهم به عنوان یکی از اساسی ترین مشخصه های اختلالات روانی حاد است.

در این حالت فرد بوهایی را می شنود، صداهایی را می شنود، اشیایی را می بیند و چیزهایی را لمس می کند که واقعا وجود ندارند.

در حقیقت می توان گفت ادراک یک محرک حسی بدون وجود آن محرک مساوی با توهم است.

توهم انواع مختلف دیداری، شنیداری، بویایی، لامسه و چشایی دارد.

به عنوان مثال فردی که توهم دیداری را تجربه می کند ممکن است افرادی را ببیند که دیگران قادر به دیدن آن ها نیستند.

در بسیاری از این موارد تجربه ی توهم دیداری می تواند خطرناک باشد و دستوراتی از جمله آسیب زدن به دیگران و.. را به دنبال داشته باشد.

مبتلایان به اختلالاتی مانند اسکیزوفرن در اغلب موارد توهمات متعددی را تجربه می کنند اما بیماری ها و صدمات جسمی مانند سکته، صرع و برخی از انواع میگرن نیز می توانند منجر به تجربه ی توهم شوند.

در پاره ای از موارد، مصرف بیش از حد الکل، مواد مخدر و برخی گیاهان نیز می تواند توهم را به دنبال داشته باشد.

هذیان چیست؟

هذیان عبارت است از باورها و عقاید نامعقولی که فرد شدیدا به آن ها معتقد است و در خصوص آن ها کوچک ترین شکی ندارد.

هذیان نیز انواع مختلفی مانند گزند آسیب، انتساب و.. دارد.

به عنوان مثال ممکن است فردی باو داشته باشد که دیگران همواره در اندیشه ی آسیب زدن به او هستند.
همچنین باورهای خرافی نیز در زمره ی هذیان ها قرار می گیرند.

وجود هذیان نیز مانند توهم نشانه ای از وجود ختلالات روانی است و نیازمند مراجعه به روانپزشک می باشد.

9 تکنیک برتر در مشاوره ازدواج بر اساس جدیدترین روشهای روانشناسی

درمان توهم و هذیان

به طور کلی باید بدانید که توهم و هذیان به خودی خود بیماری نیستند.

این دو در حقیقت علایم و نشانگان وجود بیماری های روانی اساسی هستند.

در اختلالاتی مانند دو قطبی، اختلال شخصیت پارانویید، مرزی و اسکیزوفرن، توهم وهذیان دیده می شود که تشخیص صحیح آن صرفا توسط روانپزشک صورت خواهد گرفت.

به منظور توقف این نشانگان و کنترل بیماری، روش های مختلفی وجود دارد که در ادامه به آن ها می پردازیم.

۱٫ درمان های دارویی

در این شیوه از درمان ها به منظور کنترل علایم از داروهای ضد روانپریشی استفاده می شود که به حسب نوع بیماری ممکن است نیاز به استفاده ی مادام العمر نیز وجود داشته باشد.

در صورتی که منشا ایجاد توهم، فیزیکی باشد ممکن است از سایر روش های دارو درمانی استفاده شود.

۲٫ درمان های روانشناختی

در کنار درمان های دارویی، مداخلات روانشناختی نیز ضروری است که می تواند با استفاده از روش های شناختی رفتاری و یا سایر روش های درمانی موجود صورت گیرد.