شتابزدگی (عجله) به معنای خواستن چیزی ست قبل از اینکه وقت آن فرا رسیده باشد.

در اصطلاح علمی نیز شتابزدگی بدون درنگ و تاخیر عمل کردن در موقعیت ها و واکنش نشان دادن با اولین خطور ذهنی تعریف شده است.

مثال مناسبی که در مورد شتابزدگی وجود دارد، مثال چیدن میوه است هنگامی که کال و نرسیده است.

در این صورت فرد هم میوه (نتیجه ی تلاش ها) را هدر داده است، هم مایه و سرمایه را از بین برده و بی ثمر کرده است.

بنابراین انسان می بایست تلاش کند تا هر ویژگی آسیب رسانی را کنترل و مهار کند تا مسیر رشد و موفقیت را برای خود آسان سازد.

در همه ابعاد زندگی، پرهیز از شتابزدگی اهمیت دارد، از جمله: در قضاوت و داوری، تصمیم گیری و انتخاب ها، و اقدامات عملی.

پرهیز از شتابزدگی و عجله همان قدر که برای خود فرد و موفقیت وی مهم است، می تواند آینده و سرنوشت بسیاری از اطرافیان فرد را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

آیا از پیامدهای شتابزدگی آگاه هستید؟

• عدم توجه دقیق و کامل به ابعاد و جنبه های یک مسئله و در نتیجه تصمیمات بر اساس قضاوت های یک طرفه و بدون دوراندیشی

• تصمیم گیری های نسنجیده، اقدامات سرسری و احمقانه، سردرگمی

• پشیمانی و قرارگرفتن در حالت بی چارگی و سرشکستگی

• دور شدن از اهداف، محرومیت، و عقب ماندن از پیشرفت و رشد در زندگی

مهارت دلبری

روش دلبری معجزه آسا به همراه کلمات جذاب

ادامه مطلب

زمینه ی شتاب زدگی خود را بشناسید

به طور کلی شتابزدگی و عجله را می توان در سه دسته کلی قرار داد:

۱) عجله و شتابزدگی در انتخاب و تصمیم گیری ها

۲) عجله و شتابزدگی در قضاوت و داوری ها

۳) عجله و شتابزدگی هنگام اقدام و عمل

 شتابزدگی در انتخاب ها و تصمیم گیری ها چگونه است؟

ما انسان ها در انتخاب ها و خواستن آنچه که فکر می کنیم به سود ما است هم عجولانه رفتار می کنیم؛

در حالی که اگر کمی صبر و تفکر همراه با دوراندیشی داشته باشیم، متوجه خطای تصمیم و عمل مان می شویم.

در بسیاری از مواقع، محرومیت های گذشته ی فرد باعث می شود فرد موقعیت های به ظاهر مناسب را فرصت خوبی برای رفع آن محرومیت ها بداند و در تصمیم و انتخاب آن فرصت شتابزده عمل کند.

در واقع شوق و میل ما نسبت به چیزی باعث می شود که ما منفعت و موفقیت خود را در انتخاب آن ببینیم و برای ارزیابی دقیق موقعیت و فرصت پیش آمده، تامل و صبر نکنیم.

در حالی که انتخاب مان آسیب ها و معایبی دارد و ما متوجه خطای تصمیم مان نمی شویم.

بنابراین نتیجه ی شتابزدگی، چیزی جز زیان، آسیب و پشیمانی نخواهد بود.

در واقع شتابزدگی در امور زندگی مانند دویدن روی یخ است که سُر خوردن و لغزش، حتما در آن اتفاق می افتد.
حال گاهی این لغزش ها جزئی ست و فرد سریع متوجه اشتباه خود می شود و پس از آن احتیاط و دور اندیشی می کند.

گاهی هم لغزش هایی شدید است که موجب ضرر و پشیمانی زیاد فرد می شود و آسیب های جبران ناپذیری به دنبال دارد.