روانشناس و متخصصین علوم رفتاری در توصیف تأثیرات بسیار مهمی از شرایط خانوادگی بر شخصیت و آینده فرزندان می گویند:
بدون شک خانواده نقش مهمی در توسعه شخصیت فرزندان و در واقع محیط خانواده به عنوان اولین محیطی دارد که کودکان با آن از دوران کودکی ارتباط برقرار می کنند.
در چنین فضایی
- صمیمیت
- مهربانی
- آرامش
- گفتگو سازنده
نقش تعیین کننده ای در توسعه شخصیت فرزندان بازی خواهند کرد.
در غیر این صورت، در یک محیط استرس زا، تنها اضطراب، استرس و فشار وجود خواهد داشت.
وضعیت روحی و روانی ویرانگر نمی تواند نقطه محکمی برای امید به اینده ایجاد کند.
هر دو والدین در شکل دادن به شخصیت کودکان موثر هستند.
اما طبیعتا الگوی فرزند پدر و دختر از مادر قوی تر است و در واقع کوچکترین رفتار نیز کپی برداری می شود.
کودکان رفتارها را زیر ذره بین دارند و پس از آن، کودکان سعی می کنند در کنار پدر و مادر خود با راه و یک رویکرد احساسی، روانی، روحی و اجتماعی ان ها برخورد کنند.
کودک طلاق در بزرگسالی
شکاف والدین و طلاق به عنوان یک راه حل برای مشکلات میان زوجین یا والدین، با پیامدهای و پیامدهای خودشان، می تواند منجر به نادیده گرفتن پیامدهای آن شود که می تواند کودکان را به شکست های شدید منجر کند.
اساسا فقدان یک برنامه مستقل، اساسی و هوشمندانه برای چندین مرحله زندگی کودکان می تواند با هزینه های جدی، عمیق و سنگین و آسیب همراه باشد.
این خطرات در دوره های پس از طلاق یا دوران رضایت والدین به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
پس از جدایی والدین از یکدیگر و طلاق معضلات بسیار زیادی برای اعضای خانواده و به خصوص فرزندان کوچکتر به وجود می آید.
به صورتی که این معضلات کودکان طلاق را می توان به چند دسته تقسیم نمود.
از جمله می توان به
- مشکلات رفتاری
- مشکلات عاطفی و درونی
- مشکلات تحصیلی
اشاره کرد.
در این مقاله معضلات کودکان طلاق را به صورت کلی مورد بررسی قرار می دهیم.
مشکل رفتاری
عوامل زیادی در رشد اختلالات گوناگون عاطفی و رفتاری فرزندان دخالت دارند.
طلاق والدین را می توان یکی از قوی ترین عوامل در بروز معضلات رفتاری فرزندان دانست.
پژوهش ها نشان می دهند که کودکان طلاق در قیاس با دیگر فرزندان و فرزندان خانواده معمولی و طلاق نگرفته، عمدتا لجوج تر و بد رفتارتر هستند.
این معضلات رفتاری به صورت رفتارهای نامناسب در محیط بیرونی و مدرسه و کلاس به وجود می آید که ممکن است سبب تعلیق و اخراج آن ها شود.
پژوهش ها همچنین نشان می دهند که کودکان طلاق از روابط اجتماعی با افرادی مانند پدر و مادر، و برادران و خواهران و همسالان با معضلات زیادی روبرو هستند.
توان برقراری ارتباط اجتماعی از کودکان طلاق سلب می شود.
کودکان طلاق در مقایسه با دیگر فرزندان بیشتر به سوی همسالان اجتماعی خود تمایل پیدا می کنند.
از نظر تمایلات جنسی کودکان طلاق در سنین پایین تر تمایل به رابطه دارند.
در مقایسه با فرزندان خانواده هایی عادی تمایلات بزهکاری بیشتری از خود نشان می دهند.
این مسئله به خصوص در جنس پسر به شدت حائز اهمیت است.
پژوهش ها هم چنین نشان می دهد دخترانی که در سنین پایین و نوجوانی ارتباط عاطفی مطلوبی با پدر و مادر و به خصوص مادر خود دارند دیرتر رابطه های جنسی را شروع می کنند.
آن ها کمتر در خطر رابطه های جنسی خطرناک در دوران نوجوانی و جوانی خود هستند.
کودکان طلاق در مقایسه با فرزندان خانواده های عادی در خطر استفاده از مواد مخدر و الکل بیشتری قرار دارند.
این مشکل ناشی از کاهش نظارت مطلوب والدین بر رفتار فرزندان و پایین آمدن کیفیت تربیت و نیز عدم وجود رابطه عاطفی و عشق ورزی مناسب بین والدین و فرزندان می باشد.
سلام من از ۳ سالگی پدر و مادرم جدا شدن و در ۶ سالگی برادرم هم از پیشم رفت رفتار مادرخواندم با من خیلی بد بود از کلاس اول روم فشار زیادی بود همیشه با بقیه بچه ها فرق داشتم خیلی برام زود بود که این قضیه رو بفهمم و واقعا برام سخت بود که انقدر زود بزرگ بشم از همون ۱۰ سالگی شروع به کار کردم و درسمو هم ادامه میدادم با اینکه مشکلات زیادی داشتم ولی اجازه ندادم روی درسم تاثیری بذاره وقتی ۱۵ سالم شدم یه مدت طولانی افسرده بودم و حتی هیچکس هم متوجه نشد به… بیشتر بخوانید
سلام دوست عزیز تو حق داری که به خاطر همه چیزهایی که از دست دادی ناراحت باشی و نباید احساسات خود را سرکوب کنی. خندیدن به معنی خوشحال بودن نیست: گاهی اوقات خندههامون یه راه برای پنهان کردن احساساتمون هست نکات زیر می تواند به شما کمک کند: با کسی صحبت کن: با یک دوست صمیمی، یک معلم، یک مشاور مدرسه یا یک روانشناس صحبت کن. به موسیقی گوش بده، کتاب بخون، ورزش کن یا هر کار دیگه ای که بهت آرامش میده. خوب بخواب، غذاهای سالم بخور اهداف جدید برای خودت تعیین کن: داشتن هدف بهت انگیزه میده و… بیشتر بخوانید
سلام من ۱۱ سالمه وقتی که کوچیکتر بودم تقریبا ۵ سالگی مامان بابام طلاق گرفتن . بعد از طلاق پدرم منو و آبجی بزرگم رو میبرد همش پیش ی خانومی که آزمون نگه داری کنه البته این قضیه مال خیلی وقت پیش که خیلی خیلی هم سختی کشیدم واقعا انقد که سختی کشیدم نمیدونم از کجا شروع کنم واقعا شاید هم شما فک کنید که من دروغ میگم که ۱۱ سالمه ولی نه واقعا ۱۱ سالمه و امسال میرم تو ۱۲ سالگی . خب من الان با پدرم زندگی میکنم پدرم زن گرفته (بعد از ۳ تا زن) . ابجیمم… بیشتر بخوانید
سلام میفهمم که طلاق پدر و مادرت چقدر برای تو سخت بوده و اینکه الان با پدرت زندگی میکنی که همش سرت داد میزنه و تو رو با بقیه مقایسه میکنه چقدر اذیت کننده است. ولی تو تنها نیستی خیلی از بچه ها این مشکلات را تجربه می کنند. درسته که الان شرایط سختی داری، اما راههایی برای بهتر شدن اوضاع وجود داره و نباید ناامید باشی: ۱٫ صحبت با پدرت: شاید یه روز که حالت خوب بود و پدرت هم آروم بود، بتونی باهاش صحبت کنی. بهش بگو که از رفتارش چه حسی داری و چقدر اذیت میشی. سعی… بیشتر بخوانید
سلام من فاطمه هستم ۱۷ساله ازدواج کردم و از موقع به دنیا اومدن پسرم شوهرم ازم جدا زندگی کرده و هر ۶ ماه یه بار یک روز اومده سرزده و رفته بعد فهمیدم خانواده زن وبجه در یه شهره دیگه داره .این باعث شده پسرمو خودم تنها زندگی کنیم ولی وابستگی بیش از حد پسرم بهم مخصوصا الان که ۱۳سالشه میاد کناره من میخابه هیچ جا نمیزاره تنها برم حتی واسه خرید .تا چندماه پیش هم خودم حموم میبردم و پیشش راحت بودم انا احساس میکنم میخاد منو تحت سلطه خودش قرار بده چون جدیدا دادخواست طلاق از,شوهرم دادم با… بیشتر بخوانید
سلام نگرانی شما قابل درک است، برای بهبود شرایط:
ایجاد استقلال: به تدریج به پسرتان استقلال بدهید.
مرزگذاری: مرزهای سالم و قاطعانهای بین خودتان و پسرتان تعیین کنید. به او بگویید که دوستش دارید و همیشه برایش خواهید بود، اما نیاز به فضای شخصی دارید.
کمک تخصصی: اگر احساس میکنید که وابستگی پسرتان بیش از حد طبیعی است و به تنهایی نمیتوانید از پس آن بربیایید، از یک روانشناس یا مشاور کودک کمک بگیرید. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.
سلام. وقتتون بخیر. من یه دختر دو سال و نیمه دارم که بنا به اختلافات خانوادگی، دو سال هست که پیش مادرش و با خانواده مادرش در یه جای دیگه زندگی میکنه. به دلیل اینکه من حق سکونت به خانمم داده بودم و محل تدریسم یک شهر دیگه بود، خانمم از اومدن همراه من امتناع کرد و دادگاه هم بهش حق داد و بخاطر شغلم که دولتی است و تعهد داده ام، دو سال پیش از هم جدا شدیم.ولی هنوز اقدام به طلاق نکرده ایم. ولی طلاق حتمی است. خانواده خانمم در جریان ملاقات من با دخترم طوری من را… بیشتر بخوانید
سلام. این سوالات به شدت به نوع شخصیت دختر شما بستگی دارد ولی باید به جای اینکه به فکر به دست آوردن فرزند خود باشید به فکر خوشبختی او باشید. اگر دور از شما احساس بهتری دارد به او فشار وارد نکنید.
شما و همسر سابقتان و فرزندتان حتما باید مشاوره پس از طلاق از مرکز بگیرید.
فاجعه این است که فرزندتان به صورت ناخودآگاه وسیله انتقام والدین از هم شود.
سلام من ۱۲ سالمه و مامان و بابام از کلاس اولم از هم جدا شدن
من خیلی روم فشار هست و تو مدرسه همش با بقیه دعوام میشه نمیتونم خودمو کنترل کنم همش گریه میکنم چیکار کنم میشه کمکم کنید
سلام عزیزم، میفهمم که شرایط سختی داری و خیلی تحت فشار هستی. جدایی والدین برای هر کودکی تجربه سختی بوده و باعث اضطراب، غم و خشم در آن ها میشه. اینکه تو مدرسه هم با بقیه دعوا میکنی و نمیتونی خودت رو کنترل کنی نشون میده که داری با این موضوع به سختی کنار میآیی. راهکارهای زیر میتونه بهت کمک کنه:
۱٫ با یک بزرگتر قابل اعتماد مثل پدر یا مادر، معلم، مشاور مدرسه یا یک خاله یا عمو صحبت کن
۲٫ ورزش کردن میتونه بهت کمک کنه تا اضطراب و خشم خودت رو تخلیه کنی
۳٫ صحبت با مشاور
سلام خدا قوت دختر ۱۲ ساله من فرزند طلاق هست هر هفته مادرش رو میبینه و دو روز رو معمولا با مادرش هست و در خانه ی ما با من ، مادر خوانده و برادرش که ۵سالش هست زندگی میکنه .حدودا ۷ساله جدا شدیم. و چند ماه بعد طلاق ازدواج کردم. ایشان اوایل رابطه خوبی با مادر خوانده داشت اما به مرور کم رنگ شد.الان وضعیت رابطه عالی نیست ولی خیلی بدم نیست.در کل از مادر خوانده خوشش نمیاد.مشکلات که زیاد هست چه از طرف همسر دومم که عشق بچه هست و فرزند پسر ۵ساله مون رو رو میپرسته و حتی… بیشتر بخوانید
سلام درک میکنم که شرایط برای شما و دخترتان چالشبرانگیز است. جدایی والدین، چالشهای زیادی را برای کودکان به همراه دارد، از جمله احساسات مختلطی مانند غم، خشم، ناامنی و احساس گناه. این چالشها میتوانند منجر به رفتارهای نامناسبی مانند دزدی شوند. دختر شما ممکن است به دلایل مختلفی این کار را انجام دهد. ممکن است احساس کند که به او توجه کافی نمیشود و از این طریق سعی میکند توجه شما را جلب کند. ممکن است احساس کند که کنترلی بر زندگی خود ندارد و از این طریق سعی میکند احساس قدرت کند. یا ممکن است به سادگی از… بیشتر بخوانید
سلام من تو سن ۱۸سالگی نامزد شدم ازدواج در کار نبود فقط نامزدی من اجازه ندادم ک بهم دست بزنه من ۷ماه نامزد بودم و نامزدم خیلی خلاقش بد بود و همش بهم دورغ میگفت قلبش خیلی سیاه بود با دوستام ک حرف میزنم فکر میکنه با پسر امکان داره حرف بزنم همش گوشی منو نگا میکنه ک شاید دارم بهش خیانت میکنم ولی من حتی سمت کسی نمیرفتم ی بار ک گوشیمو نگا میکرد دیدم با اسم من با رفیقام داره چت میکنه بهش ک گفتم چرا گفت همینجوری رفت اسمش فقط نامزد بود انگار من مرد بودم اون… بیشتر بخوانید
سلام شما که در سن کم ازدواج کردید یا مشاوره پیش از ازدواج گرفتید؟ به نظر میرسد ایشان اختلال پارانوئید دارد و همین امر سبب بروز این مشکلات شده است. اگر برای تشخیص و درمان اقدام نکنند شما در این رابطه اسیب میبینید
سلام منم ۱۵ سالمه مامانو بابام تازه تلاق گرفتن نمیتونم خودمو کنترل کنم
سلام عسل عزیزی احساسات تو را درک می کنیم اما باید چند نکته را بدانی یک جدایی والدین تو به معنی از بین رفتن آرامش و زندگی تو نیست گاهی دو نفر نمی توانند راحت در کنار هم زندگی کنند و طلاق می تواند یک گزینه باشد تا سیب های کمتری به زوجین و حتی فرزندشان وارد شود دعوای مداوم بی احترامی و طلاق عاطفی خطرهای بیشتری را ایجاد می کند طلاق والدین به معنی پایان زندگی نیست زندگی همواره ادامه دارد و فرزندان بسیاری بودند که بعد از طلاق والدین شان موفقیتشان به صورت چشمگیری افزایش پیدا کرده است… بیشتر بخوانید
سلام ی بچه ۱ سال و ۴ ماه دارم .مشکلاتی ک با شوهرم دارم دیگ این توان رو ازم گرفته ک بخام براش بجنگم ک زندگیم خوب بشه.فقط نگران بچم هستم.چندشب پیش با این ک بچم تو بغلم بود منو کتک زد .بچم خیلی ترسید و شبا تو خواب خیلی یهو گریه میکنه .من از خودم گذشتم ولی نمیخام بچم تو این محیط پر از استرس بزرگ بشه.میخام طلاق بگیرم .
سلام. طلاق پیامدهای خیلی اسیب زایی برای شما و فرزندانتان دارد ولی گاهی ماندن در یک رابطه پر چالش، آسیب های بیشتری برای شما و فرزندانتان به همراه دارد
سلام من پدر مادر من از هم طلاق گرفتن وهیج کدومشون منو نمی خوان میگن تو با تو کسی نمی تونه کنار بیاد و هر دوتاتشون منو نمی خوان بعد نه خوانواده پدریم میخواد نه مادریم مادریم میگه تو شبیه پدرتی پدری میگه تو شبیه مادری چه کار کنم اگه من نخوان کجا بمونم میگن مامان میگه
آنقدر دیوانه هستی پدرت تو رو نمی خواد پدرم هم همینطور سر این پدرم مادرم و هیچ کس منو نمی خواد خودکشی کردم تا دلشون برام بسوزه اما بازم هیچ کس منو نمی خواد گناه من چی کاش بمیرم
سلام به شما نازنین جان
ببین عزیزم شما مسئولیتی در قبال مشکلات پدر و مادرتان ندارید و آنها نیاز است در کنار تصمیم گیری برای جدای بتوانند شما را از مشکلات خودشان جدا کنند شما نیز بهتر است که وارد مسیر ارتباطی و مشکلات آنها نشوید.
خودکشی راحل هیچ مشکلی نیست پس بهتر است با پدر و مادردر مورد احساسات ونگرانی خود صحبت کنید و شرایط مراجعه به روانشناس را برای خودتان ایجاد کنید اگر امکا مراجعه به روانشناسرا ندارید بهتر است با شماره ۱۲۳ تماس بگیرید تاهمکاران ما به شما در این مسیر کمک کنند.