مهارت طلایی رهایی از اختلال شخصیت وابسته |بخش اول

اختلال شخصیت وابسته یکی از انواع اختلالات شخصیتی است که در مقایسه با سایر این اختلالات، به درمان _به ویژه درمان های غیردارویی _به خوبی پاسخ می دهد.

اگر به عنوان  یک فرد دارای اختلال شخصیت وابسته و یا فردی که احساس می کنید به دیگران می چسبد، آن ها را کلافه می کند و به همین خاطر دیگران تمایل زیادی به ادامه ی رابطه با او ندارند، این مطلب را می خوانید، می توانیم بگوییم تا حد زیادی جای تبریک دارد و از این طریق خواهید توانست زندگی و روابط تان را بهتر مدیریت کیند وبه فردی مستقل و جراتمند تبدیل شوید.

یادآوری یک نکته ی بسیار مهم

از آنجا که ممکن است شما مدت های طولانی از عمرتان را به این شیوه سپری کرده باشید، تصمیم گیری برای تغییر نباید به صورت شتاب زده انجام شود.

در حقیقت رسیدن به یک تغییر پایدار نیازمند صبوری و بردباری است تا بتوانید به مجموعه ای از مهارت ها مجهز شوید و از این طریق رفتارهای جدید و کارآمدی را بروزدهید.

آنچه در زیر ارایه می شود چند نمونه از مهم ترین مهارت هایی است که کارکردن در خصوص شان ضروری است.

مهارت اول: احساسات منفی را بیان کنید تا رها شوید

به سر بردن در وضعیت وابستگی تا حد زیادی منجر به نادیده گرفتن احساسات تان شده است.

ممکن است به عنوان یک فرد وابسته، برای راضی نگه داشتن دیگران هرکاری انجام دهید اما راضی نگه داشتن خودتان را فراموش کنید.

در این زمینه یکی از شخصیت های وابسته، بی توجهی به احساسات خودش را این طور توصیف می کرد:

“انگار همه ی دنیا برای مهم اند غیر از خودم. تا یکی میگه سرم درد میکنه یا حالم بده، اولین کسی که کمکش می کنه منم اما کافیه خودم چیزی م بشه. حاضر نیستم برای خودم هیچ قدمی بردارم چون فکر می کنم دیگران واقعا از خودم مهم ترند.”

حجم زیاد بی توجهی به خود و احساسات تان می توند منجر به انباشته شدن دنیایی از غم، خشم، نفرت و رنجش در درون تان شده باشد.

جالب است بدانید که آمار بالای بیماری های روان تنی در مبتلایان به اختلالت وابستگی نیز به همین دلیل است.

در حقیقت سرکوب احساست منفی، نوعی از خشم معطوف به خود را راه اندازی می کند که به صورت بیماری های روان تنی بروز می یابد.