اختلالات خلقی

اختلالات خلقی(Mood disorder)

افراد ممکن است هرروز نوسانات خلقی را تجربه کنند و گاهی شاد و گاهی ناراحت و دلتنگ شوند که این یک امر طبیعی است ولی گاهی این تغییرات خلقی نوسانات شدیدی دارد و از کنترل فرد خارج است.

این اختلال ممکن است زندگی اجتماعی و شغلی فرد را مختل کند که در اینصورت از اختلالات خلقی صحبت می کنیم.

اختلالات خلقی

اختلالات خلقی عبارت است از ناراحتی ها و نابسامانی های هیجانی و عاطفی که باعث می شوند افراد از درون ناراحت باشند و نتوانند کارها و وظایف خود را به خوبی انجام دهند، به زبان دیگر:

• اختلال خلقی عبارت است از مجموعه نشانه های ناشی از یک خلق غیر عادی یا آنرمال

علامت اصلی اختلالات خلقی← آشفتگی

اختلالات خلقی به دو دسته تقسیم می شود شامل:

اختلالات افسردگی (depressive disorders)

اختلالات دو قطبی (bipolar disorder)

ویژگی اصلی اختلالات افسردگی

• غم شدید
• دوری کردن و فاصله گرفتن از دیگران
• احساس بی فایدگی و بی ارزشی

ویژگی اصلی اختلال دو قطبی

ویژگی اصلی اختلال دو قطبی حضورعلائم مانیا (فعالیت فیزیکی بیش از حد، تغییر عقیده ی سریع و پی در پی، رفتار بدون فکر، احساس سرزندگی و شادی بیش از حد) به مدت مشخص بعد از یک دوره ی افسردگی است.

اختلالات خلقی علاوه بر تاثیرات بر خلق فرد بر توانایی های شناختی (کاهش تمرکز) فرد هم تاثیر میگذارد و سبب مشکلاتی از جمله:

• مشکل تکلم
• روابط بین فردی
• فعالیت جنسی
• و عملکرد شغلی افراد می شود.

عواملی که سبب ایجاد اختلالات خلقی میشوند می توانند زیستی (کم یا زیاد شدن هورمون سروتونین و دوپامین)، ژنتیکی، روانی اجتماعی (استرس های محیطی) و حتی عوامل شخصیتی باشند.

چون برخی از ویژگی های شخصیتی فرد رو بیشتر در معرض خطر قرار می دهند و ممکن است دو فرد با ویژگی های شخصیتی متفاوت در یک محیطی که شرایط استرس زای یکسانی در آن حاکم است قرار بگیرند و یک فرد دچار اختلالت خلقی شود و فردی دیگر دچار مشکل نشود.

اختلالات افسردگی

در اختلالات افسردگی فرد معمولا خلق به شدت غمگینی دارد، خلق غمگین بسیار بالا که به آن ملالت می گویند. اختلالات افسردگی چند دسته اند:

1. اختلال افسردگی اساسی
2. اختلال افسردگی مداوم
3. اختلال بی نظمی خلق اخلالگر
4. اختلال ملال پیش از قاعدگی
5. اختلال افسردگی ناشی از مصرف دارو

اختلال افسردگی اساسی

دوره های نشانه ای افسردگی  حاد و شدید ولی با محدودیت زمانی

• خلق افسرده
• کاهش محسوس علاقه
•  افزایش یا کاهش وزن
•  بی خوابی یا پرخوابی
• سراسیمگی یا کندی روانی حرکتی
• خستگی یا فقدان انرژی
• احساس بی ارزشی یا احساس گناه
• کاهش تمرکز
• افکار مکرر مرگ و خودکشی

این نشانه ها حداقل دو هفته باید دوام داشته باشد و حداقل ۵تا از این نشانه ها وجود داشته باشد.

اختلال افسردگی مداوم (افسرده خویی)

حالت افسردگی مزمن ولی بادوام به مدت حداقل ۲سال، نشانه های این اختلال محدودتر از نشانه هایی است که در اختلال افسردگی اساسی وجود دارد.

اختلال خواب و اشتها، انرژی کم و یا خستگی، عزت نفس پایین، مشکل تمرکز و تصمیم گیری و احساس ناامیدی از جمله نشانه های این اختلال است.

اگر از بین این نشانه ها حداقل دوتا از آن ها به مدت دوسال  وجود داشته باشد می توانیم بگوییم که فرد دچار اختلال افسرده خویی است.