تست روانشناسی پیش از ازدواج
تست روانشناسی پیش از ادواج رایگان
سوالات زیر را با یکپارچگی و دقت پاسخ دهید و شماره های پاسخ خود را بنویسید.
سایت : مرکز روانشناسی مشاوره آنلاین در زمینه های تخصصی خانواده درمانی و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰ و ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ جهت رزرو وقت و مشاوره حضوری ، تلفنی می باشد.
سلام.من ۲۸سالمه مدت ۷ماهی هست با اقایی اشنا شدم.از لحاظ اخلاقی اوایل به هم شبیه بودیم اما در این اواخر به خاطر موضوع تحصیلات باهم به مشکل میخوریم.تحصیلات ایشون دیپلم و من فوق لیسانس هستم.به نظر من باید ادامه تحصیل بده و خودش میگه ادامه میدم اما اگ وقت کنم.به نظرتون این دغدغه ذهنی من قابل رفع شدنه یا نه کلا وارد این ازدواج نشم؟
سلام به شما دوست عزیز
در این مورد خب شما در این ۷ ماه به شناخت نسبی نسبت به یکدیگر رسیده اید و نیاز است که به این موضوع توجه کنید که آیا می توانید این آقا را با همین میزان از تحصیلات و شرایط اجتماعی و اقتصادی مورد پذیرش قرار بدهید و در کنار ایشان احساس آرامش داشته باشید؟ در این حالت اگر پاسخ شما مثبت می باشد خب ممکن است در آینده بنا بر شرایط ایشان و زندگی شمترکتان خب این آقا برای ادامه تحصیل هم اقدام کنند اما خب اگر تمایلی به این کار نداشتند بازهم شما ایشان را همین گونه پذیرفته اید و خب این موضوع نمی تواند زندگی مشترکتان را بهم بریزد.
پس بهتر است که بر مبنای واقعیت های فعلی برای ادامه ارتباط تصمیم گیری کنید.
سلام. من چند وقتی با یه دختر خانمی دوست شدم از هر لحاظ خیلی نزدیک بمنه افکارش اخیرا بمن گفت که قبلا رابطه جنسی داشته من خیلی دوستش دارم ولی فکر اینکه قبلا با کسی خوابیده عذابم میده نمیدونم چجوری کات کنم باهاش. چند بار خواستم جدا شم ازش گریه زاری راه میندازه. من خودم تا حالا رابطه جنسی نداشتم.
سلام به شما آقا محمد
احساساتی که دارید قابل احترام هست اما اگر این موضوع در مورد گذشته ایشان برای شما مورد پذیری نیست و نمی توانید آن را بپذیرید در احترام به ایشان و احساسات خودتان نیاز است که در مورد ان صحبت کنید و رابطه را ترک کنید.
در هرصورت جدایی می تواند با فشار روحی و ناراحتی همراه باشد اما در هرصورت نیاز است که در کنار احترام به احساسات ایشان به احساسات خودتان و دیدگاهایی که در این مورد دارید هم توجه کنید تا بتوانید در این مسیر در کنار هم تصمیم گیری داشته باشید.
سلام من ۲۱سالمه تجربه یک طلاق دارم صیغه اقایی شدم در مدت تنهائیم که بسیار بهشون وابسته شدم الان برام خاستگار اومده از خارج .اقایی که باهاشون هستم میگن با من اینده ای نداری و باید ازدواج کنی.درحالی که وقتی ازدواج کردم با ایشون که همه شرایطشونم خوبه و خانواده قبول دارن باید دوسال تنها بمونم تا کارام درست شه و برم .میترسم توی این دوسال نتونم‌تنهایی طاقت بیارم و باز برم سمت اون اقایی که باهاشون صیغه بودم
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم شما در مسیر روابط و ازدواج نیاز است که با دقت بیشتری پیش بروید در هرصورت بهتر است که از ازدواج اولتان تجربه کسب کنید تا بتوانید بهتر عمل کنید.
در این مسیر خب شما صیغه فردی شده اید که به نظر می رسد هدفمند به این ارتباط نگاه نمی کنند چون در هرصورت بیان کردند که با ایشان مسیری نخواهید داشت در این حالت بهتر است که بدون هدف و در نظر گرفتن شرایط خود را درگیر این روابط نکنید.
در مرحله اول چه به خواستگارتان جواب مثبت بدهید و چه منفی بهتر است در اول برای این ارتباط تصمیم گیری کنید چون اگر بخواهید در این ارتباط بمانید خب این انتخاب و توجه و شناخت خواستگارها و موقعیت های دیگر شما را برای ازدواج تحت تاثیر قرار می دهد .
در این مسیر اگر از این ارتباط خارج شدید بهتر است که در مورد این نگرانی که دارید و شناخت بیشتر با این آقا وارد ارتباط شوید و مشاوره پیش از ازدواج را تجربه کنید تا بتوانیم در این مسیر به شما کمک کنیم تا شرایط بهتری را تجربه کنید و بتوانید تصمیم گیری داشته باشید.
سلام وقتتون بخیر ممنونم از سایت با ارزشتون .
پسری هستم ۲۰ ساله دانشجو معلمم و یکم شرایط ازدواج برام جور شده .
با دختری حدودا یک ساله عاشقانه دوست هستیم و ایشون بخاطر من تموم خواستگاراشو رد کرد .
خانواده هامون به دلیل اینکه ی فامیلی دوری داریم از همدیگه خوششون نمیاد ، نه اینکه از ما بلکه از همدیگه البته نه زیاد .
خانوادش مخالف ازدواج با منن البته قبل قبولیم که سنم کم بود و شغلی نداشتم . الان بهونه ای ندارن .
من ۲۰ ساله و دختر خانوم ۱۶ ساله تو روستا زندگی میکنیم و اینکه من قصدم ازدواج زودهنگام نیست و میخوام چند سالی نامزد بمونیم تا پخته تر بشیم .
به دلیل فشار خانواده بر ازدواج دختر و اینکه فک نکنه من دوسش ندارم تصمیم به عقد گرفتم .
ممنون میشم نظر خودتون رو بگید
سلام به شما آقا هادی
احساساتی که دارید قابل احترام است اما در این مسیر خب در هرصورت شرایط سنی هردوی شما از اهمیت برخودار می باشد اما در این مسیر اگر خب در فرهنگ شماها ازدواج در سن این خانم یک اتفاق طبیعی می باشد خب در این مسیر بهتر است در احترام به هردو خانواده در این مسیر برای صحبت رسمی اقدام کنید.
اما بهتر است که هردوی شما براساس هیجانات دوران نوجوانی تصمیم گیری نکنید چون این خانم هنوز نوجوان هستند و در این سن تصمیم گیری می تواند با هیجانات زیادی همراه باشد .
در هرصورت هردوی شما برای گام گذاشتن در این مسیر در کنار اختلاف و مشکلات خانوادگی نیاز است با مدیریت و در احترام به هردو خانواده پیش بروید و خود را درگیر مشکلات و اختلافات آنها نکنید .
اما در هرصورت با توجه به شرایط سنیتان بهتر است که حتما مشاوره پیش از ازدواج را دریافت کنید تا بتوانیم شراط هردوی شما را بررسی کنیم .
سلادختری هستم ۲۰ ساله چندوقته یه خاستگاری دارم ۲۷ ساله ک از آلمان اومدند تحقیقات رو انجام دادیم هم خانواده و هم خودشون مشکلی نداشت خانواده ی من هم قبولش کردند ولی من هنوز دو دلم استرس شدید دارم در صورتیکه اشتهام رو از دست دادم و خابم بی کیفیت شده میتونیین کمک کنین ممنون
سلام به شما
افسانه جان دقت کنید که در هنگام تصمیم گیری برای ازدواج تجربه چنین احساساتی تا حدودی طبیعی هستش چون شرایط بعد از ازدواج به خودی خود مبهم و غیر قابل پیش بینی است و این شرایط مبهم برای هر فردی استرس زاست و طبیعی است که هرچقدر میزان ابهام شرایط بیشتر باشه استرس و دلهره فرد هم بیشتر باشه،شرایط ازدواج شما کمی متفاوت از ازدواج های معمول و رایج هست و از آنجا که در صورت ازدواج با چنین فردی شرایط زندگیتون بسیار متفاوت از شرایط فعلیتون میشه کاملا طبیعی هستش که استرس و نگرانی شما بیشتر باشه اما دقت کنید که این استرس و نگرانی شما نباید باعث بشه که تصمیم عجولانه ای بگیرید بلکه نیاز هست که مدتی رو با ایشون در ارتباط باشید و سعی کنید از شرایط و سبک زندگیشون و در مورد میزان سنخیت سبک زندگیشون با خودتون و همچنین شخصیت ایشون بیشتر اطلاعات کسب کنید و همینطور با مراجعه به مشاور و بررسی تمام جوانب به کمک مشاور نسبت به مسائل مختلف در مورد ایشون آگاهی کسب کنید و در نهایت بتونید تصمیم گیری درست و اکاهانه و منطقی داشته باشید.
روانشناس
۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲
سلام.روز بخیر.من ۱۹ سالمه و دوساله که یه بنده خدایی از من خاستگاری کرده .خوب مشکلی که هست اینه که ما فقط دوسال اختلاف سنی داریم و از این بابت نگرانم.از لحاظ اقتصادی هم سطح هستیم اما ایشون بر خلاف من به درس و دانشگاه علاقه ای ندارن و فقط بخاطر من دارن درس میخونن.خوب موضوع دیگه اینه که پدر ایشون روحانی هستن و من همش نگران اینم که با انتخابم آشنا و غریبه متعجب بشن.حتی تو این دوسال بین مردم صحبت های خوبی در مورد اون اقا پسر نشده اما رفتارشون خیلی محجوب و با طمانینه است و من رو توی انتخابم مردد میکنه.
اگر میشه راهنمایی بفرمایید
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم این میزان اختلاف سنی بعد از طی کردن دوران نوجوانی یک سن مناسب می باشد و می توانید با مراجعه به روانشناس و بررسی سن رشدی در مشاوره پیش از ازدواج به این نگرانی پاسخ دقیق تری بدهید اما در این مسیر نیاز است که شما در اول اجازه بدهید خودتان نیز دوران نوجوانی را تمام کنید و سعی کنید که در زمانی که هویت کامل تر شده است براساس شناخت بیشتر در دنیای واقعی در این مورد تصمیم گیری کنید .
اینکه پدر ایشان روحانی هستند می تواند چه تاثیری بر زندگی شما داشته باشد ؟ این آقا چقدر استقلال مالی و اجتماعی و رفتاری دارند؟ منظور شما از اینکه مردم در مورد این آقا پسر صحبت های خوبی نمی کنند چیست؟
معیارهای شما برای انتخاب این فرد چه ویژگی هایی می باشد ؟ در زمان فعلی با این اقا در ارتباط هستید؟ در این موارد اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدهید تا باهم بیشتر صحبت کنیم.
سلام،اگ بخوام بطور خلاصه بگم،ی اقا پسر ۷ ماه پیگیرم بود و ازم میخواست با پیشنهاد ازدواجش موافقت کنم،من هر کاری میکردم این مدت اون رو از خودم دور کنم،به هر طریقی ک شده،با صلح ،دعوا،حتی خورد کردنش،خودش بهم میگفت تو همه رو زدی تو سرم من ،کم کم گذشت ی سری ارزش ها واسمون پررنگ تر شد،حس تعهد و عشق، خودش میگفت ک عشق واقعی اونیه ک تو رو ب خدا نزدیک تر کنه،اصلا اهل عبادت و اینا نبود،اما بهم میگفت تو ی نعمت از سمت خدایی واسم و از اون به بعدش باهم همراه شدیم ،اهدافمون رو به هم میگفتیم و برای موفقیت هم تلاش می کردیم،مضاف بر اینکه من خیلی وقتا دلش رو می شکستم، اما بازم ب روم نمی آورد،من پشیمون میشدم و ازش عذر خواهی میکردم،ما از نظر مسافت،خیلی از هم دوریم،ما اصفهانیم و اونا تبریز،من ی خانواده معمولی و تغریبا ساده داریم،اما اونا از نظر اقتصادی از ما پایین تر هستن ، کل اعضای خانواده شون تو ی اتاق بزرگ زندگی میکنن، پدرش دامدار بود و بعدش ورشکسته شدن، ی چیز مهم دیگ جای تیغ رو یکی از دستای اونه،دیپلم ردی هم هست،پدرش بی سواد و مادرشم ابتدایی،اما پدر و مادر من دیپلم و سیکل دارن، هر چی بهش گفتم و شرط گذاشتم همه رو قبول کرد،تا اینکه چند هفته پیش اومد دیدنم و کادو و حلقع داد ، باهام عهد بست ک همه چیز. رو درست میکنه،خیلی خیلی دوسم دارع،منم میخوام با اون بمونم، اما ب خاطر شرایطی ک داره ناراحتم و گاهی دعوامون میشه،هر چند ک قول داد بهم ک میخاد با کمک پدرش رستوران بزنه و از نظر اقتصادی اوکی بشع،نگران اینده ام هستم،ایشون۲۱ سالشه و من۱۹،لطفا نظرتون رو ب عنوان مشاور بگید! ممنونم
سلام به شما
ببینید عزیزم طبیعتا هرچقدر که شما از نظر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به هم نزدیک تر باشید بهتر هستش و اگر که شما با تفاوت زیاد فرهنگی و اقتصادی با یکدیگر ازدواج کنید در صورتی که خانواده هاتون نتونن این مسئلع رو بپذیرن می تونه مشکل ساز باشه. سعی کنید در درجه اول با خودتون صادق باشید و به خودتون و ویژگی های شخصیتی خودتون فکر کنید و این موضوع رو مورد بررسی قرار بدین که آیا رد صورت ثابت موندن شرایطشون شما می تونید با ایشون زندگی کنید؟یعنیمی تونید ایشون رو همینطور که هستن دوست داشته باشید یا دوست داشتنتون با قید و شرطه؟
ضمن اینکه اگر که در تصمیمتون برای ازدواج با ایشون مصر هستید نیاز هسد که حتما خانواده ها در جریان علاقه مندیتون نسبت به هم قرار بدین و سعی کنید ارتباطات خانوادگیتون رو شروع کنید تا بتونید شناخت مطلوبی از خانواده، سبک زندگی و فرهنگ هم بدست بیارید.
روانشناس
۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲
سلام من ۱۷ سالمه و میخواستم بپرسم سنی که برای ازدواج خوبه برای دختران کی هست ممنون از وب سایتتون
سلام به شما
عزیزم سن مناسب برای ازدواج در دختران بین ۲۲ تا ۲۵ سالگی است ولی این محدوده سنی به عنوان یک قانون نیست و میتونه بسته به موقعیت و شرایط فرد متغیر باشه و جدا از سن تقویمی سن عقلی فرد نیز اهمیت زیادی داره.
معلومه مخالفت میکنن هنوز عقل تو کاملا پخته نشده که بخوای تصمیم برای ازدواج بگیری حداقل بباید بالای ۱۸ سال باشی هنوز بچه ای
سلام با تشکر از سایت خوبتون
من ۱۶ سالمه و با پسری ک ۲۲ سالشه و خانوادمون قصد داره ک بیشتر خانواده و خود ما همدیگرو بشناسیم من حدودا یکسال ک میشناسمش و انتخابش کردم و تو این یک سال مشکلی نداشتیم
ولی اغلب خانواده بخاطر سن کم و بعضی شرایط مخالفت میکنن
راه حل یا باید چه تصمیمی و بگیریم!؟
سلام به شما
عزیزم احساسات و نظر شما قابل احترامه ولی دقت کن که شما در سن نوجوانی قرار داری و در این سن به دلیل غلبه احساسات بر منطق این امکان وجود داره که بسیار سریع تصمیم و به دور از دیدگاه منطقی تصمیم گیری کنید از طرفی در دوره نوجوانی فرد هنوز از نظر شخصیتی به ثبات نرسیده و مدام دچار تغییر و تحول شخصیتی و عقیده ای هست به همین دلیل دوره نوجوانی دوره سنی مناسبی برای ازدواج نیست بنابراین سعی کنید برای نظر خانوادتون احترام قائل شید و برای ازدواج عجله نکنید و اجازه بدین که در زمان مناسبی برای تصمیم گیری قطعی اقدام کنید.
معلومه مخالفت میکنن هنوز عقل تو کاملا پخته نشده که بخوای تصمیم برای ازدواج بگیری حداقل بباید بالای ۱۸ سال باشی هنوز بچه ای
سلام خیلی ممنون از وبسایت عالی تون
خیلی ممنون راهنمایی کنید ک:
من با دختری قصد ازدواج دارم ک چهار سال از او بزرگ ترم
و فاصله مکانی ما خیلی زیاد است
من کرمان هستم و نامزدم تهران ولی بخاطر شغل من رفت و امد خیییلی راحته برامون
لطفا در مورد چهار سال اختلاف سنی و فاصله مکانی توضیح بدید
تشکر لطف میکنید
ولی از هم خییییلی خیییلی درک داریم و باهم تفاهم عجیبی داریم
ممنون اگ راهنمایی کنید
سلام به شما
از نظر سنی که فاصله سنی بسیار مناسبی دارین ولی در مورد فاصله مکانی باید دید که این فاصله مکانی چقدر روی فرهنگ و عقاید شخصی و خانوادگی شما تاثیر گذاشته و اینکه آیا شناخت کافی از نحوه و سبک زندگی یکدیگر دارید یا خیر. دقت کنید که تفاهم فرهنگی بسیار مهمه و زندگی در شهرهای مختلف می تونه تفاوت های فرهنگی زیادی رو به دنبال داشته باشه بنابراین در کنار اینکه از نظر شخصیتی و موقعیتی با یکدیگر تفاهم و سنخیت دارید سعی کنید این مسئله رو هم مد نظر قرار بدین و یک دوره مشاوره پیش از ازدواج رو نیز مد نظرتون قرار بدین تا این مسائل مورد بررسی قرار بگیره.
روانشناس
۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲
تشکر از راهنمایی شما
لطف کردید
خدا خیرتون بده
ما تفاهم فرهنگی هم داریم هم خانواده ها هم خودمون از هر لحاظ تفاهم داریم
بازم ممنون
سلام خسته نباشید.من ۲۰سالمه و دانشجوی تربیت معلم هستم.من حدود یکسال هست که بااقایی در ارتباطم خیلی همو دوست داریم اما از روی بچگی اشتباهی کردم و اومدم از رابطه سه ساله قبلم به این اقا گفتم و تمام حزییات راهم تعریف کردم.بااون اقا قصدم ازدواج بود اما خیانت دیدم ولی ایشونو واقعا دوست دارم و ایده ال من هست.حالا هیچ مشکلی نداریم جز اینکه فکر رابطه ی قبلی من دیوونش میکنه و اذیتم میکنه هرچند وقت یکبار یک دعوای بد سر این قضیه داریم و بشدت هم اصرار داره برای خاستگاری.چیکارکنم ازش میترسم که بعدا سرکوفت بهم بزنه ولی اینو میدونم که نتونسته کنار بیاد.و هزار فکر خیال میکنه