شیدایی وضعیتی است که در آن سطح بالایی از فعالیت یا انرژی، خلق و خو یا رفتار را نشان می دهید. این احساس باید نسبت به خود معمولی شما متفاوت باشد و توسط دیگران قابل مشاهده و تشخیص باشد. علائم این وضعیت عبارتند از احساس شکست ناپذیری، کمبود خواب، افکار و عقاید غیر عادی، صحبت کردن سریع و داشتن باورها یا تصورات نادرست.
شیدایی چیست؟
شیدایی وضعیتی است که در آن یک دوره تغییرات غیرعادی، شدید در خلق و خو یا احساسات، سطح انرژی یا سطح فعالیت خود تجربه می کنید. این سطح بسیار پرانرژی از فعالیت، رفتار فیزیکی و ذهنی باید نسبت به خود معمولی شما متفاوت بوده و توسط دیگران قابل توجه باشد.
چه چیزی تغییر “غیر طبیعی” در رفتار تلقی می شود و چگونه به نظر می رسد؟
رفتار شیدایی رفتاری برجسته است، که دیگران می توانند متوجه آن شوند. این رفتار می تواند نشان دهنده سطح شدید شادی یا عصبانیت باشد.
به طور مثال ممکن است شما در مخالفت با یک سایت علاوه بر نوشتن مقالات فراوان، تمام وب سایت های متصل به آن را پیدا کنید تا بتوانید مقالات خود را در آنجا نیز پست کنید.
اگرچه ممکن است این رفتاری عادی به نظر برسند، اما فرد مبتلا به شیدایی زمان و انرژی زیادی از جمله شبهای زیادی را صرف این کارها بکند.
دوره شیدایی چیست؟
دوره شیدایی دورهای از زمانی است که در آن شخص یک یا چند علامت شیدایی را تجربه میکند. در برخی موارد ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشید.
آیا می توانم یک دوره شیدایی را تنها تجربه کنم یا همیشه بخشی از یک بیماری روانی دیگر است؟
شیدایی می تواند بخشی از چندین اختلال روانی باشد از جمله:
- اختلال دوقطبی I (شایع ترین اختلال برای بروز شیدایی).
- اختلال عاطفی فصل.
- روان پریشی پس از زایمان
- اختلال اسکیزوافکتیو.
- سیکلوتیمیا
اختلال دوقطبی I چیست؟
اختلال دوقطبی I نوعی سلامت روان است که در آن فرد دارای نوسانات زیاد و کم در خلق، فعالیت، انرژی و توانایی تفکر واضح است. برای تشخیص اختلال دوقطبی I، باید حداقل یک دوره شیدایی داشته باشید که حداقل هفت روز طول بکشد یا یک دوره آنقدر شدید باشد که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.
اکثر مردم مانیا و افسردگی را دارند، اما برای تشخیص مانیا لازم نیست افسردگی داشته باشید. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I، دوره های شیدایی مکرر و پشت سر هم با دوره های کم افسردگی را تجربه می کنند.
محرک های دوره های شیدایی چیست؟
محرک های دوره شیدایی برای هر فرد منحصر به فرد است. برای تشخیص محرک ها باید بر خلق و خوی خود نظارت کرده، آن ها را یادداشت کنید و احساس خود را قبل و هنگام آن یادداشت کنید. از خانواده و دوستان نزدیکی که به آن ها اعتماد دارید کمک بگیرید تا به شناسایی عوامل محرک شما کمک کنند. به عنوان ناظران خارجی، آنها ممکن است تغییرات رفتار معمول شما را راحت تر از شما متوجه شوند.
تشخیص محرک ها می تواند به شما کمک کند تا برای آن آماده شده، تأثیر آن را کاهش دهید یا اصلاً از وقوع آن جلوگیری کنید.
محرک های رایجی که باید از آنها آگاه بود عبارتند از:
- یک موقعیت یا محیط بسیار محرک (مثلاً سر و صدای زیاد، نورهای روشن یا جمعیت زیاد).
- یک تغییر عمده در زندگی (مانند طلاق، ازدواج یا از دست دادن شغل).
- کمبود خواب.
- استفاده از مواد، مانند مواد مخدر تفریحی یا الکل.
بعد از یک دوره مانیک چه اتفاقی می افتد؟
پس از یک دوره شیدایی ممکن است:
- از رفتار خود احساس خوشحالی یا خجالت کنید.
- فقط چند خاطره یا خاطرات نامشخص از اتفاقاتی که در طول دوره مانیک خود رخ داده است داشته باشید.
- احساس خستگی شدید و نیاز به خواب.
- احساس افسردگی (اگر شیدایی شما بخشی از اختلال دوقطبی است).
علائم و علل
علائم شیدایی چیست؟
علائم یک دوره شیدایی
- سطح غیر طبیعی فعالیت یا انرژی بالا.
- احساس شادی یا هیجان شدید، حتی سرخوشی.
- نمی خوابید یا فقط چند ساعت می خوابید اما همچنان احساس آرامش می کنید.
- داشتن عزت نفس متغیر، تصور اینکه شکست ناپذیر هستید.
- پرحرف تر از حد معمول بودن آنقدر زیاد و سریع صحبت می کنید که دیگران نمی توانند حرفتان را قطع کنند.
- داشتن افکار زیاد در مورد موضوعات زیادی به طور همزمان.
- به راحتی توسط چیزهای بی اهمیت یا نامرتبط حواس پرت شدن.
- وسواس
- حرکات بی هدف، مانند قدم زدن در اطراف خانه یا محل کار یا بی قراری هنگام نشستن.
- نشان دادن رفتار تکانشی که میتواند منجر به انتخابهای ضعیف شود، مانند خرید بی دلیل، رابطه جنسی خطرناک یا سرمایهگذاریهای تجاری احمقانه.
علائم روان پریشی یک دوره شیدایی
- توهمات، باورها یا عقاید نادرستی هستند که تفسیر نادرستی از اطلاعات هستند. به طور مثال فرد تصور می کند که دیگران او را تعقیب می کنند.
- توهم به این معنی است که چیزهایی را می بینید، می شنوید، می چشید، بو می کنید یا حس می کنید که واقعا وجود ندارند. یک مثال این است که فردی صدای کسی را می شنود و در حالی که واقعاً آنجا نیست با او صحبت کند.
یک دوره شیدایی چقدر طول می کشد؟
علائم اولیه مبنی بر اینکه در حال تجربه یک دوره شیدایی هستید، ممکن است هفته ها تا ماه ها طول بکشد. اگر قبلاً تحت درمان قرار نگرفتهاید، دورههای شیدایی مربوط به دوقطبی میتواند بین سه تا شش ماه طول بکشد. با درمان مؤثر، دوره مانیک معمولاً در عرض حدود سه ماه بهبود می یابد.
چه چیزی باعث شیدایی می شود؟
دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث شیدایی می شود. با این حال، عوامل متعددی وجود دارد که تصور میشود در این امر نقش دارند. علل آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
علل شیدایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سابقه خانوادگی. اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به بیماری دوقطبی است، احتمال ابتلا به شیدایی افزایش می یابد. هرچند این قطعی نیست و ممکن است هرگز دچار شیدایی نشوید حتی اگر سایر اعضای خانواده دچار شیدایی شوند.
- عدم تعادل شیمیایی در مغز.
- عوارض جانبی یک دارو (مانند برخی از داروهای ضد افسردگی)، الکل یا مواد مخدر.
- تغییر قابل توجهی در زندگی، مانند طلاق، نقل مکان یا مرگ یکی از عزیزان.
- موقعیت های دشوار زندگی، مانند ضربه روحی، سوء استفاده، یا مشکلات مسکن، پول یا تنهایی.
- سطح بالایی از استرس و ناتوانی در مدیریت آن.
- کمبود خواب یا تغییر در الگوی خواب.
- به عنوان یک عارضه جانبی اختلالات سلامت روان از جمله اختلال عاطفی فصلی، روان پریشی پس از زایمان، اختلال اسکیزوافکتیو یا سایر شرایط فیزیکی یا عصبی مانند آسیب مغزی، تومورهای مغزی، سکته مغزی ، زوال عقل ، لوپوس یا آنسفالیت می تواند ایجاد شود.
تشخیص و آزمایشات
شیدایی چگونه تشخیص داده می شود؟
مشاور در مورد سابقه پزشکی، سابقه پزشکی خانوادگی، نسخههای فعلی و داروهای بدون نسخه و هر گونه محصولات یا مکملهای گیاهی که مصرف میکنید میپرسد. مشاور ممکن است آزمایش خون و اسکن را نیز نیاز داشته باشد. یکی از دلایل ایجاد شیدایی پرکاری تیروئید می باشد.
برای تشخیص شیدایی، متخصص سلامت روان ممکن است از معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا یعنی DSM-5 پیروی کند. معیار آن ها برای تشخیص شیدایی موارد زیر می باشد:
- شما روزی همراه با درجه بالایی از انرژی و فعالیت دارید که حداقل یک هفته طول می کشد و تقریبا هر روز وجود دارد.
- اختلال خلقی شما به حدی شدید است که آسیب قابل توجهی به عملکرد اجتماعی، کار یا مدرسه شما وارد کند یا نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای جلوگیری از آسیب رساندن به خود یا دیگران وجود دارد.
- ویژگی های روان پریشی مانند توهم یا هذیان دارید.
- دوره شیدایی نمی تواند ناشی از اثرات یک ماده (داروها یا سوء مصرف مواد) یا مشکلات پزشکی دیگر باشد.
مدیریت و درمان
شیدایی چگونه درمان می شود؟
شیدایی با دارو، گفتگو درمانی، خود مدیریتی و حمایت خانواده و دوستان درمان می شود.
داروها
اگر فقط شیدایی دارید، مشاور شما ممکن است داروی ضد روان پریشی مانند موارد زیر را تجویز کند:
- آریپرازول (Abilify®)
- لورازیدون (Latuda®)
- اولانزاپین (Zyprexa®)
- کوتیاپین (Seroquel®)
- ریسپریدون (Risperdal®)
اگر دچار شیدایی هستید، مشاور ممکن است تثبیتکننده خلق نیز تجویز کند، برخی از نمونه های تثبیت کننده عبارتند از لیتیوم، والپروات (Depakote®) و کاربامازپین (Tegretol®). (اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. والپروات می تواند احتمال نقایص مادرزادی و ناتوانی های یادگیری را افزایش دهد و نباید برای افرادی که تمایل به بارداری دارندتجویز شود.)
گاهی اوقات درمان شامل داروهای ضد افسردگی نیز می شود.
گفتار درمانی (روان درمانی)
- روان درمانی شامل تکنیک های مختلفی است. در طول روان درمانی، با یک متخصص سلامت روان صحبت خواهید کرد که به شما کمک می کند تا عواملی را که ممکن است باعث ایجاد شیدایی یا افسردگی شما شوند (در صورت تشخیص اختلال دوقطبی I) شناسایی و درمان کنید.
- درمان شناختی رفتاری می تواند در کمک به تغییر ادراکات نادرستی که از خود و دنیای اطرافتان دارید مفید باشد.
- خانواده درمانی بسیار مهم است زیرا برای اعضای خانواده شما بسیار مفید است که رفتار شما را درک کرده و متوجه شوند که چه کاری می توانند برای کمک انجام دهند.
از ارائه دهنده خود اطلاعات تماس گروه های پشتیبانی محلی را بخواهید. ممکن است برای شما مفید باشد که با افراد دیگری که تجربیات پزشکی مشابهی دارند صحبت کنید و مشکلات، ایده هایی برای مقابله و راهبردهایی برای زندگی و مراقبت از خود به اشتراک بگذارید.
سایر درمان ها
درمان تشنج الکتریکی (ECT) ممکن است در موارد نادر در افرادی که شیدایی شدید یا افسردگی دارند (در صورت دوقطبی) در نظر گرفته شود. ECT شامل اعمال دوره های کوتاه جریان الکتریکی به مغز می باشند.
اقدامات جلوگیری از شیدایی
اگرچه همیشه نمی توان از دوره های شیدایی پیشگیری کرد، اما می توانید برنامه ای برای مدیریت بهتر علائم خود و جلوگیری از بدتر شدن آنها در زمانی که احساس می کنید ممکن است یک دوره شیدایی شروع شود، تنظیم کنید.
برخی از ایده هایی که در این مدت باید امتحان کنید عبارتند از:
- از فعالیت ها و محیط های محرک – مانند مکان های پر سر و صدا یا شلوغ یا مکان های روشن اجتناب کنید. در عوض فعالیت ها و محیط های آرام و آرامش بخش را انتخاب کنید.
- به روال ها پایبند باشید. حتی اگر خسته نیستید سر ساعت مشخصی به رختخواب بروید. همچنین برای خوردن وعده های غذایی، مصرف داروها و ورزش، زمان های یکسانی را رعایت کنید.
- تعداد تماس های اجتماعی را محدود کنید تا از تحریک و هیجان بیش از حد جلوگیری کنید.
- تصمیم های مهم زندگی و خریدهای بزرگ را به تعویق بیندازید.
- از افراد و موقعیت هایی که ممکن است شما را به انتخاب های ضعیف یا پرخطر وسوسه کند، مانند مصرف مواد مخدر تفریحی یا نوشیدن الکل اجتناب کنید.
- در نظر بگیرید که فردی را برای مدیریت امور مالی خود در دوره شیدایی انتخاب کنید.
بعد از تشخیص چه کنیم؟
اگر تشخیص داده شود که من شیدایی دارم، چه نتیجه ای را می توانم انتظار داشته باشم؟
اگر شیدایی شما با تشخیص اختلال دوقطبی I مرتبط باشد، این یک بیماری مادام العمر است. اگرچه هیچ درمانی برای شیدایی وجود ندارد، دارودرمانی و گفتار درمانی (روان درمانی) در بیشتر موارد می تواند وضعیت شما را بهتر سازد.
جدیدترین و کاملترین روانشناسی عکس پروفایل تلگرام اینستاگرام
روابط زناشویی لذت بخش را تجربه کنید
گل، کشنده ترین مخدر رایج! نیست
چگونه درد خماری و علائم ترک اعتیاد را کاهش دهیم
علائم جنین دختر
سرطان پستان حاد چیست؟