اختلال شخصیت پارانوئید (PPD)

اختلال شخصیت پارانوئید (PPD)

Paranoid personality disorder

اصطلاح پارانوئید به معنی مشکوک بودن، محتاط بودن و گوش به زنگ بودن نسبت به دیگران بر اساس این عقیده است که آنها قصد آسیب رساندن دارند.

مشخصات اختلال شخصیت پارانوئید

شخصیت های پارانوئید با سوء ظن های دیرپا و عدم اعتماد به مردم، غالبا افرادی مباحثه گر، بداخلاق، متعصب و اهل مبالغه هستند.

این افراد تمایل دارند گناه و سرزنش های خود را به عوامل بیرونی نسبت دهند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید همیشه در برابر خطر یا آسیب احتمالی، حالت دفاعی دارند وهمواره دنبال تایید انتظارات خود در این باره هستند که دیگران از آنها سوء استفاده خواهند کرد که این باعث می شود حتی به دوستان و همکاران خود اصلا اعتماد نمی کنند.

آنها ممکن است همسر خود را به خیانت متهم کنند.

این افراد قادر نیستند مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرند و در عوض، سرزنش را به دیگران فرافکنی می کنند، یعنی به جای اینکه خودشان را مقصر بدانند دیگران را عامل تمام اشتباهات می دانند و آنها را سرزنش می کنند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، به خاطر توهین کسی، سالها کینه ی او را به دل می گیرند و اگر دیگران از آنها انتقاد کنند، آنها را متخاصم و دشمن خود می داند.

آنها همچنین آمادگی دارند که اظهار نظر بی غرضانه و وقایع جزئی را به صورتی که معنی تهدید کننده ی نهفته دارند، سوء تعبیر کنند.

آنها نسبت به افرادی که در مقام قدرت هستند، حساس اند.

این افراد ممکن است مانند بیماران اسکیزوفرنیک دچار هذیان هایی باشند ولی هذیان این افراد ساختار یافته تر و هدف دارتر از هذیان بیمار اسکیزوفرنیک است.

بر خلاف افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که فعالیت های شناختی مغزشان آسیب می بیند، فعالیت شناختی مغز این افراد محفوظ تر می ماند و بیمار واکنش های عاطفی و اجتماعی مناسب تری را از خود نشان می دهد.

بیماران پارانوئید بسیار خود شیفته و خودمحور هستند و فقط افکار خودشان را قبول دارند نه کسی دیگر را، حتی اگر دیگران دلیل و برهان های منطقی بیاورند بازهم این افراد، آن منطق ها را قبول ندارند و دیگران را دروغگو می پندارند.