تنفر از فرزند، علل، نشانه ها و دلایل تنفر از فرزند
آیا ممکن است والدین از فرزندشان متنفر شوند و تنفر از فرزند وجود دارد؟
والدین عشق و علاقه بسیاری به فرزندشان دارند اما بعضی از اوقات ممکن است به دلایل مختلف نسبت به فرزندشان احساس تنفر داشته باشند در این حالت احساس گناه به سراغ شان می آید و این مسئله، مشکل را دو چندان می کند.
رابطه والدین با فرزند
رابطه والدین با فرزند دارای فراز و نشیب های بسیاری می باشد و این کاملا طبیعی است آن چه در این ارتباط اهمیت دارد این است که والدین هیجانات خود را به خوبی بشناسند تا بتوانند با چالش هایی که در مورد فرزندشان به وجود می آید، برخورد مناسبی داشته باشند و بهترین تصمیم را بگیرند.
در این شرایط می توانید از مشاور کودک کمک بگیرید، مشاور به شما کمک می کند تا دلایلی که باعث تنفر شما از فرزندتان می شود را به خوبی بشناسید و هم چنین با شیوه تربیت مناسب آشنا شوید تا بتوانید راحت تر با مشکلات مقابله کنید.
دلایل تنفر از فرزند
تنفر والدین از فرزند به دلایل مختلفی به وجود می آید برخی اوقات والدین با مشکلات درونی و مسائل حل نشده مواجه هستند.
همین مسئله ارتباط آن ها را با فرزند خود و دیگران سخت می کند و مشکلاتی را در میان آن ها به وجود می آورد که به طور معمول باعث ایجاد تفاوت می شود. روانشناسان کودک برخی از مسائل و علل زیر بنایی تنفر را موراد زیر اعلام نموده اند.
حتما در مورد مشکلات خانوادگی باید بدانید.
-
تعارض درونی والدین
گاهی اوقات تعارضات درونی حل نشده ای در فرد وجود دارد که والدین به آن ها توجهی نمی کنند و برای حل آن اقداماتی را انجام نمی دهند همین مسئله منجر به واکنش هایی مثل بیزاری از فرزند می شود.
مسائل حل نشده باعث می شود تا در فرد احساسات منفی به وجود آید و در مورد فردی که ارتباط نزدیکی با او دارد و به او وابسته است حس تنفر پیدا کند.
-
تعارضات، کشمکش و ناکامی در ارتباط با کودک
ارتباط والدین با کودک با چالش های بسیاری همراه می باشد برخی از کودکان خلق حساسی دارند و ممکن است رفتارهای نامناسب از خودشان نشان دهند که برای والدین ناراحت کننده باشند، رفتار کودکان ممکن است به دلیل بیماری هایی مانند بیش فعالی و یا اوتیسم باشد.
در این شرایط والدین روش های تربیتی سخت گیرانه ای را برای آن ها در نظر می گیرند و به طور متقابل با لجبازی و مقاومت کودک رو به رو می شوند.
در کل این نوع رفتار میان والدین و فرزندان یک نوع مشکل ارتباطی می باشد که باعث افزایش حس منفی بین والدین و فرزند می شود و حس تنفر در میان آن ها ایجاد می شود.
در برخی اوقات مشکلات رفتاری فرزندان یا ناسازگاری های آن ها با والدین، ناراحتی ها و آشفتگی هایی را برای والدین به وجود می آورد و والدین صبر و تحمل خود را از دست می دهند و نمی توانند در برخورد با این رفتارهای نامناسب خودشان را کنترل کنند و از بهبود رفتار فرزندشان ناتوان هستند.
در نتیجه در هنگام کنترل فرزندشان خشم و هیجان شدیدی از خود نشان می دهند، که در بسیاری از مواقع با شکست رو به رو می شوند.
این احساس شکست و ناکامی در برابر رفتار فرزندان، خشم و عصبانیت والدین را بیشتر می کند و خشم پنهان شده ای در آن ها به وجود می آید، خشم پنهان شده با احساس ناکامی تبدیل به حس تنفر در میان والدین و فرزند می شود.
-
پذیرفتن بیش از حد مسئولیت
برخی از والدین تمایل دارند تا کارهایی انجام دهند که کودک بی نقص به نظر برسند و در مورد تحول فرزندشان بسیار نگران هستند به همین دلیل بسیاری از مسئولیت های کودکشان را خودشان به دوش می کشند و آن ها را انجام می دهند.
در این شرایط فشار روانی بسیاری بر روی آن ها وجود دارد که ممکن است حس منفی نسبت به کودک شان در آن ها ایجاد شود و به نوعی احساس بیزاری در آن ها به وجود آید.
در صورتی که والدین آگاهی لازم را در این خصوص داشته باشند می توانند از به وجود آمدن این چرخه معیوب جلوگیری کنند و کودکان مسئولیت پذیری را تحویل جامعه بدهند.
-
تجربه آسیب های پیشین
در برخی از موارد والدین به دلیل آسیب هایی که قبلا تجربه کرده اند، احساس شان نسبت به فرزندشان تغییر می کند و ممکن است رفتار نامناسب و حس تنفر نسبت به او داشته باشند، برخی از این مشکلات عبارت اند از:
- تجربیات بد رفتاری یا آزار پیش از ازدواج
- سوء رفتار در طول زندگی
- مشکلات خانوادگی یا مشکلات عاطفی در طول کودکی
- استرس ها و ضربه های دوران بارداری
- زایمان سخت و مشکل برای سلامتی مادر
-
مشکلات و اختلالات روانی
گاهی اوقات والدین دچار اختلالات روانی می شوند که این اختلالات بر روی کودک تاثیر می گذارد.
به طور مثال والدین به دلیل افسردگی و یا افسردگی بعد از زایمان ممکن است دچار حس تنفر از فرزندشان شوند و این اختلال بر روی روابط والدین و فرزند اثر منفی می گذارد و مشکلاتی مانند اختلالات دو قطبی که با نوسانات شدید خلق و رفتار همراه است ایجاد می شود،
هم چنین برخی از والدین دچار اختلالات شخصیت مانند شخصیت های مرزی می شود که بر روی روابط آن ها تاثیر می گذارد و منجر به شکل گیری ارتباط منفی با کودک می شود.
-
کودکی سخت و مشکل دار
برخی از والدین در کودکی تجربیات تلخ و آسیب زایی داشته اند و در مواردی با سوء رفتار شدید، کودک آزاری یا محرومیت های عاطفی شدید رو به رو شده اند و همین مسئله بر روی احساسات آن تاثیر گذاشته و منجر به مشکلات و احساسات منفی در فرد می شود.
برخی از والدین در کودکی مورد خشونت و تنفر والدین قرار گرفته اند و احساس طرد شدگی به آن ها دست داده و همین مسئله به طور ناخودآگاه باعث می شود تا این احساس را به کودک شان منتقل کنند.
-
کشمکش ها با همسر و تنفر از فرزند
گاهی روابط و مشکلاتی که با همسر به وجود می آید، منجر به حس تنفر از فرزند می شود.
برای مثال مواقعی که زن مورد بدرفتاری شوهرش قرار می گیرد و یا شوهر به او بی توجهی کرده و ابراز عشق و محبت نمی کند به طور ناخودآگاه حس سردی در میان آن ها به وجود آمده و خشم خود را به کودک شان منتقل می کنند.
هم چنین در صورتی که فرد آمادگی لازم برای بارداری نداشته باشد و به طور ناخواسته باردار شود یک حس منفی در او به وجود می آید و ممکن است نسبت به فرزندش متنفر شود.
به طور کلی فردی که در زندگی اش با مشکلات و تعارضات مختلفی رو به رو می شود قادر نخواهد بود به راحتی فرزندش را بپذیرد و با چالش های رو به رو خواهد شد.
-
مشکلات محیطی و فقر
گاهی اوقات مشکلات زندگی و مشکلات اقتصادی به حدی زیاد می شود که باعث افزایش حس تنفر از فرزند می شود.
در این خانواده ها هر اشتباه کودک تبعات زیادی را به همراه دارد و این مشکلات فشار روانی و استرس بسیاری بر روی خانواده ها وارد می کند و منجر به جر و بحث و به وجود آمدن روابط منفی می شود.
به طور کلی این عوامل باعث ایجاد والدین سمی می شود و اختلاف هایی میان والدین و فرزندان شکل می گیرد.
سوالات متداول تنفر از فرزند
1 - تنفر والدین از فرزند خود با چه آسیب هایی همراه است؟
زمانی که والدین با فرزندشان رابطه خوبی نداشته، کودک متوجه احساس آن ها شده، ناراحت و تنها می شود و به خاطر احساس بدی که پدر و مادرش نسبت به او دارند خودش را سرزنش می کند. هم چنین اعتماد به نفس و عزت نفس او از بین می رود و دچار اختلالات افسردگی، اضطراب و گوشه گیری می شود.
با سلام.من مادری ۳۵ ساله هستم و یک پسر ۴ سال و نیمه دارم.پسرم از ابتدای نوزادی بمن آسیب جسمی وارد میکرد و هرچه بزرگ تر شد دست بزن پیدا کرد.گاهی برای دفاع از خودم من هم کتک زدم. ولی در ابتدا همیشه اون شروع کننده بود.این باعث تنفر من شده و بسیار از زندگی خسته شدم.گاهی در تنهایی با بچه های دیگه مقایسش میکنم و حسرت میخورم که چرا بچه من دوست نداشتنیه. اطرافیان هم چندان دوستش ندارن بخاطر اذیت هاش.چندتا مشاور رفتم و فایده ای نداشته.
سلام دوست عزیز کارهای زیر می تواند به شما کمک کند: ۱٫ مشاورهای که قبلاً رفتهاید، ممکن است مناسب نبوده باشد. به دنبال مشاور یا روانشناسی باشید که در زمینه رفتار کودکان تخصص داشته باشد. آنها میتوانند به شما کمک کنند تا علت این رفتارها را شناسایی کرده و روشهای مناسب برای مدیریت آنها را بیاموزید. برای صحبت با برترین مشاوران و روانشناسان کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و به صورت حضوری، آنلاین یا تلفنی صحبت کنید. ۲٫ به احساسات او گوش دهید ۳٫ هرگاه فرزندتان رفتاری مثبت از خود نشان داد، او را… بیشتر بخوانید
سلام و درود🌹 من مادری ۵۲ ساله هستم دو پسر دارم پسر اولم ۲۳ ساله هست و شاغل مشکل من اینه که این پسرم به دلایلی رابطه خوبی با من نداره برعکس با پدرش خیلی خوبه در صورتیکه که رسیدگی و توجه و درک من نسبت به بچه ها همیشه بیشتر از پدرشون هست من از اینکه با پدرش خوبه خوشحالم ولی این موضوع یک مقدار مغرضانه ست. و پدرشون هم از این موضوع استقبال میکنه مثلا در همه گفتگو ها و بحث ها طرف پدرش رو میگیره و همیشه زن ها رو میکوبه و …. و پدرش لبخند معنی… بیشتر بخوانید
سلام. نگرانی و ناراحتی شما کاملا قابل درک است. در ادامه نکاتی برای بهبود رابطه با پسرتان آمده است: ارتباط صادقانه و صمیمی: با پسرتان در فضایی آرام و بدون قضاوت گفتگو کنید. به او بگویید که چقدر برایتان مهم است که رابطه خوبی با او داشته باشید و از او بپرسید که چه چیزی باعث ناراحتی او در رابطه با شما میشود. همدلی و درک متقابل: خودتان را جای او بگذارید و ببینید دنیا را از منظر او چگونه میبینید. احترام متقابل: به عقاید و باورهای پسرتان، حتی اگر با آنها مخالف هستید، احترام بگذارید و سرزنش نکنید. گذراندن… بیشتر بخوانید
به این پدر مادرا بگید دیوسها، اینقدر بچه هاتون رو کتک نزنید ترور شحصیتشون نکنید همش تهدید نکنید ازت شکایت میکنم میندازم زندان، بیچاره ت میکنم و فلان، آخه پدر مادر کثافتی که اینکارا و میکنی، فقط یه جمله به من بگو، جواب خدا چی میدی با این جنایتهات؟ یادت نره، اون بچه ت هم خدایی داره، خودت دانید