کودک بی نظم، والد درمانده. پشت نقاب بی نظمی کودک تان چه می گذرد؟

بسیاری از والدین در حالی به ملاقات مشاور م ایند که کاسه ی صبرشان از بی نظمی های کودک لبریز شده و کنترل امور از دست شان خارج شده است.

والدین بل از اقدام برای مشاوره، همه ی راه حل های ممکن را امتحان می کنند.

این راهکارها دامنه ی وسیعی از رفتارهای محبت آمیز تا تهدید و تنبیه و توبیخ های متعدد را در بر می گیرد.

اما پس از مدتی، تلاش های بی نتیجه آن ها را به اتاق مشاوره می کشاند. جایی که شاید لازم بود تا قبل از تصمیم به فرزندآوری، در آن حضور یابند و مهارت های لازم را آموزش ببیند.

اگر شما هم جزء این دسته از والدین هستید، ادامه ی مطلب به شما کمک خواهد کرد تا دلایل بی نظمی کودک تان را بیشتر درک کنید و بتوانید او را به سمت خودتنظیمی و نظم در امور سوق دهید.

فرزندان کدام دسته از والدین بی نظم ترند؟

بررسی های بالینی انجام شده در خصوص نظم نشان می دهد که والدینی که حساسیت بیشتری در خصوص نظم و انضباط دارند، فرزندان بی نظم تری نیز دارند.

دلیل این مساله می تواند این باشد که تاکید افراطی بر نظم، غالبا با امر و نهی، بکن و نکن و حساسیت هایی همراه است که فرزندتان را خسته می کند.

در طی زمان فرزندتان به دقت مشاهده می نکند که می توادن از طریق بی نظمی، توجه تان را جلب کند، شما را عصبانی کند و کنترل شرایط را به دست بگیرد.

در حقیقت شمار زیادی از فرزندان با بی نظمی در حال انتقام گرفتن از والدین امر کننده ی خود هستند و در پس نقاب بی نظمی این پیام مهم را منتقل می کنند که “نمی توانی کنترلم کنی”.

این حالت می تواند تبدیل به دور باطلی شود که شما به عنوان والدین، غالبا در آن بازنده خواهید بود.

برای خروج از این چرخه ی معیوب، نیازمند آن خواهید بود تا راهکارهای زیر را به دقت اجرای کنید.

راهکار برای حل مشکل کودک بی نظم

۱) امر و نهی های تان در مورد نظم را کم کنید.

۲) اجازه ندهید بی نظمی فرزندتان شما را عصبانی کند و این احساس را منتقل کند که شما از کنترل خودتان خارج شده اید.

۳) هرگز به جای کودک اقدام به منظم کردن اتاقش و رفع بی نظمی هایی که او مسببش بوده نکنید.

ممکن است پس از چند ساعت از وضعیت آشفته ی خانه به ستوه آیید و تصمیم بگیرید تا آن را مرتب کنید اما این رفتار می تواند تداوم بی نطمی را حتمی کند.

لازم است آرامش باشید، اجازه دهید تا فرزندتان ماندن در محیط به هم ریخته و تبعاتی مانند ناراحت شدن را تجربه کند و سپس برای مرتب کردن محیط اقدام کند.

۴) صبور باشید و آرام بمانید. اهمیت این مساله تا حدی است که لازم است به عنوان چهارمین نکته ی اساسی، مورد تاکید بیشتر قرار گیرد.

۵) به جای غر زدن، گلایه و برچسب زدن به شخصیت کودک تان، در خواست خود را مطرح کنید.

“از اینکه هنوز یک روز از مرتب کردن خانه نگذشته و اوضاع اینقدر خرابه واقعا ناراحتم.

ازت می خوام اتاقت را تا یک ساعت آینده مرتب کنی” می تواند جمله ی بهتری باشد که کودک را مورد تحقیر قرار نمی دهد و درخواست شما را به خوبی شفاف می کند.

۶) تشویق را فراموش نکنید.

کوچک ترین تلاش های رفتاری فرزندتان در جهت رعایت نظم نیازمند تشویق است.

بنابراین مثبت رفتارهای هر چند کوچک او را مورد توجه قرار داده و تشویق کنید.