تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال، دوره حساس پایان کودکی (+ نکات تربیتی)
تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال از دوره های دشوار تربیتی به حساب می آید زیرا در این سن دوران کودکی به پایان می رسد، والدین برای تربیت و پرورش کودک ۶ تا ۱۲ سال وارد مرحله جدید و شگفت انگیزی می شود، فرزندتان در این سن به مدرسه می روند و فعالیت های علمی، ورزشی و هنری را به طور جدی آغاز می کنند.
انجام دادن این فعالیت ها باعث می شود تا از لحاظ شناختی و تفکر به سطح بالایی ارتقا یابند و این مسئله والدین را مجبور می کند تا در تربیت فرزندشان به نکات بیشتری توجه کنند و مسائل آموزشی و پرورشی را مدنظر قرار دهند.
در این مقاله ما به بررسی مسائل رشدی و نیازهای کودک می پردازیم و هم چنین یک سری از نکات تربیتی را بیان می کنیم که مطالعه آن ها برای شما سودمند خواهد بود، در این سن حساس می توانید از مشاور کودک کمک بگیرید تا در زمینه تربیتی به شما کمک کنند و یار همراه شما در تربیت درست فرزندتان باشند.
تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال، آگاهی از جنبه های گوناگون رشد
در صورتی که والدین در مورد رشد کودک و تغییرات آن آگاهی داشته باشند بهتر می توانند با نیازهای تربیتی کودک شان آشنا شوند و در این زمینه با دید روشن تری اقداماتی را انجام می دهند، سن تربیت کودک شیوه و روش والدین را تحت تاثیر قرار می دهد در این خصوص شما می توانید از کتاب های مفیدی استفاده کنید و از روانشناس متخصص کمک بگیرید تا در خصوص تربیت فرزندتان موفق شوید، در ادامه این مقاله مهم ترین تغییرات رشدی کودک در مقطع سنی ۶ تا ۱۲ سال مورد بررسی قرار می گیرد.
رشد و تغییرات شناختی در تربیت کودک ۶ تا ۱۲
از جمله مهم ترین تغییراتی که در سطح شناخت و تفکر کودک در سنین مدرسه رخ می دهد این است که او می تواند به تفکر منطقی تری دست یابد و به خوبی روابط علت و معلولی را درک می کند و از تاثیر رفتار خود بر سایر افراد آگاه می باشد.
در سن مدرسه توانایی حافظه کودک افزایش می یابد و کودک می تواند اشیا و اجسام را بر اساس ویژگی های مشترک آن ها طبقه بندی کنند، یادگیری این ویژگی ها باعث می شود تا کودک مهارت های ریاضی را به طور شگفت آوری یاد بگیرد، در نتیجه او قادر است تا مسائل ریاضی را یاد بگیرد و آن ها را حل نماید. از مشاور کودک خود بخواهید تا روی مسائل شناختی تمرکز داشته باشد و به خوبی آن ها را به کودک آموزش دهد.
اهمیت رشد مهارت های ارتباطی و زبانی در تربیت کودک
کودک در سن ۶ تا ۱۲ سال مهارت های زبانی اش را تکمیل می کند و زبان را برای مقاصد پیچیده تری مورد استفاده قرار می دهد، در سن ۸ سالگی کودک روزانه ۲۰ کلمه جدید یاد می گیرد و در انتهای این دوره به گنجینه ی کاملی از کلمات دست خواهد یافت.
در ارتباطات می تواند مکالمات پیچیده ای داشته باشد و شما قادر هستید تا صحبت های او را به خوبی بفهمید، هم چنین فرزند شما در این دوره از دستورالعمل های ساده پیروی می کند، او می تواند خاطراتی از شرح فعالیت های روزانه اش بنویسد و به تنهایی کتاب هایی که متناسب با سطح سنی او می باشد را مورد مطالعه قرار دهد، اگر در این سن کودک شما دچار اختلال زبانی و گفتاری بود حتما به مشاور اطلاع دهید تا برای رفع آن شما را راهنمایی کند.
تغییرات هیجانی کودک ۶ تا ۱۲ سال
در این دوره سنی کودک بیشتر در محیط های اجتماعی قرار می گیرد و زودتر دچار احساساتی مانند شرمندگی و خجالت می شود زیرا دیدگاه سایر افراد نسبت به او اهمیت دارند و در صورتی که واکنش های نامناسب دیگران را مشاهده کند احساس خجالت و شرم در او تقویت خواهد شود و آسیب هایی نظیر کاهش اعتماد به نفس و ابتلا به فوبیای اجتماعی در او ایجاد می شود.
کودک زمانی که در سنین مدرسه قرار می گیرد بیشتر در معرض ابتلا به انواع ترس و اضطراب ها قرار خواهد گرفت زیرا در این سن او بیشتر به محیط اطرافش توجه می کند و خطرهای موجود در آن بیشتر او را مورد ارزیابی قرار می دهد.
تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال: نکات تربیتی مهم
-
توجه به اعتماد به نفس هنگام تربیت کودک
اعتماد به نفس فرزندتان بر روی سلامت روان و موفقیت او در سال های مدرس تاثیر بسیاری دارد، برای آن که بتوانید اعتماد به نفس کودکتان را تقویت نمایید باید تلاش کنید تا توانمندی ها و نقاط قوت او را شناسایی کنید و بر روی این توانایی ها تاکید کنید، هم چنین او را به خاطر نقاط ضعفش مورد سرزنش قرار ندهید، به فرزندتان یاد دهید که شکست امری طبیعی می باشد و آن چیزی که در زندگی اهمیت دارد تلاش افراد برای پیشرفت می باشد نه نتیجه ای که به دست می آورند.
هم چنین در این سن نباید فرزندتان را با هم سن و سالانش مقایسه کنید زیرا توانایی کودکان با یکدیگر متفاوت می باشد و در صورتی که کودکتان را مقایسه کنید منجر به تقویت خودسرزنشی در کودک می شود و به اعتماد به نفس فرزندتان آسیب وارد می شود.
-
بازی روشی برای تربیت کودک
زمانی که فرزندتان وارد مدرسه شد نباید بازی کردن با او را کنار بگذارید، زیرا فرایند بازی در رشد و یادگیری کودک تاثیر بسیاری می گذارد، کودک برای این که مهارت های ارتباطی و اجتماعی را یاد بگیرد نیاز بسیاری به بازی دارد، هم چنین در جریان بازی شما می توانید صمیمیت خودتان را با فرزندتان حفظ کرده و آن را بهبود ببخشید.
-
در تربیت کودک به پرورش مسئولیت پذیری فرزندتان توجه کنید
در این دوره از نظر شناختی کودک می تواند متوجه شود که رفتار او بر سایر افراد چه تاثیراتی می گذارد، این مسئله می تواند آغازی برای تمرین مسئولیت پذیری در زندگی باشد، برای این که کودک تان مهارت مسئولیت پذیری را فرا بگیرد به او اجازه دهید تا با پیامدهای رفتاری خود آشنا شود و بداند رفتارهایی که انجام می دهد چه تاثیری بر روی دیگران می گذارد، به عنوان مثال اگر او با هم سن و سالانش بد رفتاری کرد به او بگویید که فکر می کنی رفتارت باعث شد تا دوستت در مورد تو چه فکر کند و چه احساسی داشته باشد؟
این رفتار با او باعث می شود تا به مرور زمان با تاثیر رفتارهای خود بیشتر آشنا شود و یاد بگیرد که مسئولیت اشتباه و خطاهای خودش را بپذیرد و برای جبران آن ها تلاش نماید.
البته باید توجه داشته باشید برای این که کودک تان را با پیامدهای کارهایش مواجه نمایید نباید او را سرزنش کرده و یا از روش های تنبیه ای نامناسب استفاده نمایید.
-
تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال: توجه به وضعیت روانی و هیجانی فرزند
بر اساس مطالبی که بیان شده است تربیت کودک در این دوره تا حدودی پیچیده می باشد و به همین دلیل باید از روانشناس متخصص کمک بگیرید در مطالب فوق بیان شده است که در دوران مدرسه کودکان بیش از هر دوران دیگری در معرض انواع ترس ها، فوبیا و اضطراب قرار می گیرند.
در این سن بسیار مهم است تا در مورد نگرانی ها و احساسات ناخوشایند فرزندتان با او صحبت کنید و اجازه دهید تا او افکار و احساساتش را آزادانه با شما در میان بگذارد و هم چنین او را به خاطر ترس هایش مورد سرزنش قرار ندهید بلکه با او صمیمی باشید و به او نشان دهید که به عنوان والدین همیشه مراقبش هستید و او را به خوبی درک می کنید.
سوالات متداول تربیت کودک 6 تا 12
1 - کودک در سن 6 تا 12 سال با چه تغییرات هیجانی رو به رو می شود؟
در این دوره کودک بیشتر در محیط های اجتماعی قرار می گیرد و در این محیط ها زودتر دچار احساساتی مانند شرمندگی و خجالت می شود، در صورتی که دیگران واکنش های نامناسبی داشته باشند این احساسات در فرد تقویت می شود و آسیب هایی در زمینه کاهش اعتماد به نفس و ابتلا به فوبیای اجتماعی در فرد وارد خواهد شد.