اوتیسم و دنیای یک کودک درخودمانده چگونه است؟ عمر این کودکان و راه مواجه با آن – زمان مطالعه ۵ دقیقه است.
یک کودک اوتیسم
روزی که سینا به دنیا آمد همه چیز طبیعی بود، پرستار او را در ملحفه ای تمیز پیچید و در آغوش من قرار داد، همسرم، مادر و سایر اطرافیان از دوست داشتنی بودن و زیبایی او می گفتند.
اما وقتی سینا دو ماهه شد احساس کردم با خواهر و برادرش تفاوت دارد.
او بی تحرک تر از سارا و سامان در دوره کودکی اش بود.
با چشم هایش حرکات افراد را دنبال نمی کرد، به نظر می رسید نسبت به من و پدرش و بقیه چیزهای جالب محیط بی تفاوت است.
اگرچه در همان سنی شروع به راه رفتن کرد که خواهر و برادرش، اما هیچ وقت نتوانست حرف بزند.
از همه این ها تلخ تر برایم این بود که سینا از اینکه در آغوش گرفته شود ابراز ناراحتی می کرد.
وقتی با شوق مادرانه او را در آغوش می گرفتم برعکس همه بچه ها به جای اینکه خوشحال شود ناراحت می شد و تلاش می کرد که او را زمین بگذارم.
وقتی من یا پدر و حتی خواهر و برادرش سعی در حرف زدن و جلب توجه کردن داشتند، از تماس چشمی با ما خودداری می نمود.
حتی وقتی چیزی می خواست مثلا اسباب بازی یا خوراکی، اشاره نمی کرد و من بایستی به سختی حدس بزنم که چیزی می خواهد.
تنها کاری که در چنین موقعیتی انجام می داد نگاه کردن به آن شی دلخواه بود.
در حالیکه در چنین موقعیتی خواهر و برادرش در حالی که به آن اشاره می کردند به من نیز نگاه می کردند.
کودک درخودمانده و بازی هایش
سینا از بازی تنها و تکراری با یک یا چند وسیله خاص لذت می برد.
مثلا ساعت ها مشغول باز و بسته کردن قوطی کبریت می شد و یا مدت ها روی چرخاندن لاستیک ماشین اسباب بازی اش تمرکز می کرد.
از تغییر دادن تزیین و چیدمان خانه به شدت آشفته می شد به خاطر دارم وقتی که با شوق فراوان مبلمان و دکوراسیون خانه را برای سال نو تغییر داده بود چطور آشفته و گریان شد.
وقتی هفت ساله شد.
مجذوب کلیدهای برق اتاقش شد و ساعت ها شروع به خاموش و روشن کردن کلید برق می نمود.
من نمی خواستم باور کنم که پسرم مشکل خاصی دارد و همواره به خود دلگرمی می دادم که وقتی بزرگ شود این حالت ها تغییر خواهد کرد.
اما با ورودش به مدرسه و به توصیه معلم دلسوزش او را برای بررسی بیشتر به روان شناس بردیم. اکنون سینا به دبیرستان مخصوص کودکان درخودمانده می رود و تغییرات بسیار مثبتی در رفتار او مشاهده می شود.
اوتیسم یا درخودماندگی چیست؟
اوتیسم یا درخودماندگی اختلالی ست که در سال های اول زندگی شروع می شود و معمولا نسبت افراد مبتلا به این اختلال در پسرها چهار تا پنج برابر بیشتر از دخترها است.
همانطور که از نام این اختلال برمی آید کودک درخود مانده در دنیای خود غرق است و دنیا را از نگاه خاص و متفاوت خود می بیند و از لاک خود بیرون نمی آید و تعامل مطلوب با دیگران حتی والدین ندارد.
علت اصلی درخودماندگی کاملا شناخته شده نیست اگرچه نقش عوامل بیولوژیکی و وراثت تایید شده است.
مهم ترین علایم چیست؟
نشانه های این اختلال عبارتند از:
- کودک علاقه و واکنشی نسبت به محرکات شنوایی ، محبت پدر و مادر و اطرافیان نشان نمی دهد، تاجایی که والدین ممکن است نسبت به شنوایی فرزند خود مشکوک و نگران شوند.
- گوشه گیری و تمایل شدید به انزوا و تنهایی یک خصوصیت بارز این اختلال است. نوازش شدن، بوسیدن، در آغوش بودن را دوست ندارد.
-
همواره در حال فرار از دیگران است.
- از نگاه و تماس چشمی با والدین یا اطرافیان دوری می کند. تقریبا مانند مجسمه آغوش بودن را صرفا تحمل میکند.
- بودن یا نبودن مادر براش تفاوتی ندارد و بسیار خونسرد می باشد.
- رفتارهای خودتحریکی و تکراری و یکنواخت دارد. مانند دور خود چرخیدن، روشن و خاموش کردن پی در پی کلید برق.
- اختلال گویایی، مثلا صحبت کردن تکراری و یکنواخت، جمله سازی ناقص، فرهنگ لغت ضعیف، همچنین تقریبا یک سوم مبتلایان لال هستند.
-
در درک کردن مفهوم کلمات مشکل دارد.
- مثلا برای خود، کلمه ی « شما » را به کار می برد و برای دیگران از کلمه « من » استفاده می کند.
یعنی به جای اینکه بگوید شیرینی میخوام، از شیرینی می خوای، یا شیرینی می خواد استفاده می کند.
- حافظه عالی که نقطه قوت این کودکان محسوب می شود، بخصوص در یادآوری اشخاص، شمردن اشیا، طرز قرار دادن اسباب بازی ، خواندن سرود و شناخت قطعات متفاوت موسیقی.
- در مواردی بسیار بی قرار، پرخاشگر می شود و رفتارهای خود آسیب رسان دارد.
- نسبت به هرگونه تغییر یا تعویض در محیط خانه و اثاثیه اتاق ابراز ناراحتی می کند.
سوالات متداول اوتیسم
1 - نشانه اصلی اوتیسم چیست؟
1-حالت غیر طبیعی بدن و یا بیان صورت. 2-صدای غیر عادی. 3-جلوگیری از تماس چشمی یا تماس چشمی ضعیف. 4-اختلالات رفتاری. 5-نقص در درک زبان. 6-تأخیر در یادگیری صحبت کردن. 7-گفتار مسطح یا یکنواخت. 8-تعامل اجتماعی نامناسب.
2 - انواع مختلف اوتیسم چیست؟
انواع اوتیسم 1-سندرم آسپرگر Asperger 2-سندرم Rett 3-اختلال پراکنده کودکی (CDD) ... 4-سندرم کانر Kanner 5-اختلال رشد فراگیر (PDD-NOS)
3 - اوتیسم چگونه ایجاد می شود؟
هیچ کس علت اوتیسم راه نمی داند. تحقیقات نشان می دهد که اوتیسم ترکیبی از تأثیرات ژنتیکی و غیر ژنتیکی یا زیست محیطی ایجاد می شود. به نظر می رسد این تأثیرات باعث افزایش خطر ابتلای کودک به اوتیسم می شود.
4 - پیرترین فرد مبتلا به اوتیسم چند ساله است؟
دونالد تریپلت اولین کسی بود که به اوتیسم مبتلا شد. امروز، در سن 77 سالگی، او به طور مستقل در زادگاه خود در جنگل زندگی می کنn و مثال هایی را برای کسانی که مبتلا به اوتیسم می توانند در بزرگسالی وارد شوند، نشان می دهد.
5 - آیا کودک اوتیستیک می تواند زندگی عادی داشته باشد؟
در موارد شدید، کودک اوتیستیک ممکن است هرگز یاد نگیرد که صحبت کند یا با چشمان ارتباط برقرار کند. اما بسیاری از کودکان با اوتیسم و دیگر اوتیسم اختلالات این طیف قادر به زندگی نسبتا عادی هستند.
6 - آیا بزرگسالان اوتیسم عشق را احساس می کنند؟
عشق و اوتیسم. اگر چه برخی از افراد در اوتیسم طیف لذت بردن از انجام روابط، وجود دارد برخی دیگر برای دلبستگی عاطفی مشکل دارند و این ممکن است روابط صمیمی، روابط خانوادگی و دوستی را تحت تاثیر قرار دهد. بستگی به سطح و نوع اوتیسم دارد.
سلام پسری ۲۲ ساله هستم و حدود ۶ سال است علاقه زیادی به دخترعمو هایم دارم و دچار خودارضایی شده ام علت علاقه من به آنان این است که موقع خودارضایی به آنان فکر میکنم و علاقه ای به خانواده ام ندارم.همیشه نگران این هستم که خانواده ام بخواهند دخترعمو هایم را جذب خود کنند و من از این موضوع ناراحت میشوم مثلا هر وقت ما به خانه ی عمویم می رویم وقتی دخترعمو هایم با خانواده ام صحبت میکنند یا آن ها را صدا می زنند من حس میکنم خانواده ام می خواهند با آنها صمیمی و عزیز شوند.همین… بیشتر بخوانید
سلام به شما آقا محسن شما از علاقه خودتان به دختر عمویتان صحبت می کنید که خب با ماندن در منزل آنها و یا خودارضایی و خیالپردازی در مورد آنها آن را نمایش می دهید اما خب بازهم اگر شما دائم بخواهید به همه دختر عموهایت فکر کنید و برای خودتان معیار و انتخابی نداشته باشید خب این می تواند با درگیری فکری بیشتر همراه شود. در مورد رفتارهای خانواده خب قرار نیست هر ارتباطی با ازدواج همراه شود آنها می توانند مسیر ارتباطی خودشان را داشته باشند در کنار اینکه خب شما واضح بیان کنید تمایلی به ازدواج با… بیشتر بخوانید
باسلام پسر ۱۸ ماهه دارم که هر کار میکنم تمایلی به صحبت نداره و قبلا ۵تا کلمه میگفت و الان نمیگه وچیزی که میخواد با دست اشاره نمیکنه بلکه با نگاه به من و کشیدن بدنش به سمت چیزی که میخواد به من میفهمونه وقتی باهاش صحبت میکنم به من زیاد توجه نمیکنه و همه اش دنبال شیطنت هست و با هرچی که توی خونه هست ور میره واکثرا در حال دویدنه عاشق پدرش هست و باهاش بازی میکنه و میخنده وهیجان زده میشه و با من حالتهای لجبازی داره من قبلا وقتی واسه صحبت و بازی با پسرم نمیزاشتم… بیشتر بخوانید
سلام به شما لیلا جان در این مورد با توجه به اینکه شما بیان می کنید او کلماتی را که قبلا بیان می کرده است را در زمان فعلی دیگر بیان نمی کند خب این موضوع با اهمیتی می باشد و نیاز است که شرایط کودک شما به صورت دقیق بررسی شود تا بتوانیم در این مورد نظری بیان کنیم و خب بر مینای این کلیات نمی توان تشخیص گذاری اوتیسم داشت اما این موضوع مهمی می باشد و بهتر است با نادیده گرفتن آن پیش نروید و برای بررسی دقیق شرایط مراجعه به روانشناس بالینی کودکان و روان پزشک… بیشتر بخوانید
سلام من حدودا بیست و یک سالمه..بدلیل اینکه خانواده سنتی ای دارم، هیچوقت من رو پیش مشاوره نبردند..اما من خودم از همون بچگی خیلی تفاوتی با بقیه رو متوجه میشدم..ازونجایی که خودم مشاوره میخونم خیلی دوست دارم تو این حوزه کار کنم.منتها قبل اون میخوام خودم رو بسنجم تا مطمئن شم من دارای این نقص هستم یانه؟باید به چه متخصصی مراجعه کنم؟لازم هست مادر یا والد دیگری-چون خواهرم تقریبا والد دومم بود- رو با خودم برای تشخیص ببرم؟
سلام به شما دریا جان برای مشاور و روانشناس بودن بهتر است که شما خودتان از سطحی از سلامت روان برخودار باشید در این حالت می توانید در مسیر حرکت برای درمان مراجعان خود بهتر گام بردارید اما خب این مسیر نیاز به همراهی شما با روان درمانگر خودتان دارد و در زمان فعلی نیازی به مراجعه دیگر اعضای خانواده نیست و خب شما می توانید برای داشتن شرایط روحی بهتر در این مسیر گام بردارید. شما می توانید در این مسیر به روان درمانگر مراجعه کنید . درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید… بیشتر بخوانید
سلام وقتتون بخیر . بچه ی خواهر من به گفته ی خودش اوتیسم خفیف دارد من برای عید که بچه هامو بردم پیشش بازی کنه چوب دسته ی طی و آهن سلفی دکربین و امپول و شانه تقسیم که به میله متصل بود رو به بچه اش داده برای بازی در کنار تفنگ و چند اسباب بازی عادی و وقتی میگم خطرناکه و بچه ها نباید با این وسایل بازی کنن ناراحت میشه و میگه بچه ی من با همین چوب و چماغ میخوابه ومتا سفانه پسرش با همون دسته اهنی دوربین کوبید تو سر پسرم و با دسته شکسته… بیشتر بخوانید
سلام به شما سمیه جان نگرانی وناراحتی و حتی عصبانیتی اگر تجربه می شود قابل احترام هست اما عزیزم دقت کنید که دیدگاهای افراد در مسیر تربیتی تاثیر زیادی دارد و در کنار اینکه ما در اینجا نمی توانیم در مورد مشکل فرزند خواهرتان نظری را بیان کنیم چون تشخیص کذاری اوتیسم نیاز به زمان و بررسی بالینی دارد اما عزیزم دقت کنید که در زمان بازی امکان اینکه کودکان با مشکلاتی در بازی مواجهه شوند وجود دارد و نیاز است که اجازه بدهید تا جای ممکن مشکلات خود را خودشان حل کنند اما خب بهتر است که بازی های… بیشتر بخوانید
سلام وقتتون بخیر. دخترم ۳سال و نیم هست. از ۴ماهگی گریه هایی عجیبی میکرد که هیچ جوره آروم نمیشد کم کم که بزرگتر شد و قدرت جسمیش بیشتر شد همراه با گریه و جیغ خودش رو اینور و اونور پرت میکرد و سرش رو به زمین میکوبید و من یا خودش رو چنگ میزد.ممکنه دلیلش هر چی باشه حتی اگه خواستش براورده شه هم از خشمش کم نمیشه. با شکایت از همین رفتار تو ۲سالگی به روانشناس کودک مراجعه کردیم و ایشون ارجاع دادن به مغز و اعصاب کودک دکتر گفتن تاخیر تکلم داره و ریسپریدون تجویز کردن شبی یک… بیشتر بخوانید
سلام به شما دوست عزیز بله احتمال اینکه کودک شما اوتیسم داشته باشند وجود دارد اما برای اینکه بتوانیم تشخیص گذاری دقیق داشته باشیم نیاز است که با خود کودکتان در اتاق درمان و بازی ارتباط برقرار کنیم اوتیسم یا در خودماندگی، بیماری عصب شناختی است که با نشانه های نقص در ارتباط و گفتار تشخیص داده می شوند. به دلیل طیف وسیعی از نشانه ها و ناهنجاری ها در کودکان مبتلا به آن اختلال طیف اوتیسم می گویند و ممکن است همه نشانه ها در یک کودک وجود نداشته باشد . بیماری درخودماندگی می تواند زندگی فرد را بسته… بیشتر بخوانید
مرسی از پاسخگویی سریع و دقیقتون و ممنون از راهنمایی
سلام . دختری ۳۵ ساله ام. فوبیای سوسک دارم. طوریکه تپش قلب پیدا میکنم و عرق سرد میشینه رو تنم. مجبور میشم از خونه برم بیرون تا یکی برگرده و همین کار دردسرهای زیادی بوجود آورده برام. جرات هم نمیکنم بکشمش و حتی به جسدش هم میترسم نزدیک بشم. میخوام این مسئله ام حل بشه چیکار کنم ؟
سلام به شما دوست عزیز در این مسیر بهتر است به صورت حضوری به روانشناس مراجعه داشته باشید تا در طی پروسه درمانی بتوانیم به شما کمک کنیم . فوبیای حیوانات، ترسی شدید و غیر معقول است که به واسطه تصور ذهنی، دیدن عکس یا مواجه واقعی با حیوانی خاص در شما ایجاد می شود. در برخی موارد، فوبیای حیوانات ممکن است با حملات وحشتزدگی یا پانیک همراه شود. ترس غیر منطقی از حیوانات سیری مزمن دارد و در صورتی که اقدامات درمانی صورت نگیرد، ممکن است روابط بین فردی، عملکرد شغلی و اجتماعی تان را به کلی مختل کند.… بیشتر بخوانید