اختلالات غذا خوردن در کودکان

اختلال هرزه خواری (pica)

ویژگی اصلی هرزه خواری، خوردن مواد غیر مغذی و فاقد ارزش غذایی به صورت مداوم طی مدت حداقل یک ماه است که به قدر کافی شدید است.

موادی که معمولا خورده می شوند بسته به سن و موجود بودن، تفاوت دارند.

کودکان مبتلا به این اختلال چیزهایی نظیر کاغذ، صابون، مو، نخ، پشم، خاک، گچ، رنگ، آدامس، فلز، ریگ، ذغال چوب یا ذغال سنگ، گِل، مدفوع حیوانات را می خورند.

خوردن مواد نامعمول پس از ۱۸ ماهگی معمولا نابهنجار شمرده می شود.

شروع هرزه خواری معمولا بین ۱۲ تا ۲۴ ماهگی است ولی برای تشخیص قطعی این اختلال حداقل سن ۲ سالگی است تا به دهان بردن چیزها توسط کودکان که از لحاظ رشدی طبیعی است و به فرو دادن منجر می شود، کنار گذاشته شود.

این اختلال معمولا با عقب ماندگی ذهنی یا اختلالات طیف اوتیسم همراه است.

با شدت معلولیت ذهنی پیکا افزایش پیدا می کند.

ملاک های تشخیصی اختلال هرزه خواری

1. خوردن مستمر و مکرر مواد غیر خوراکی، حداقل هفته ای دو بار و به مدت ۱ ماه
2. خوردن مواد غیر خوراکی با سطح رشدی نامتناسب است.
3. رفتار خوردن بخشی از رفتارهای مقبول فرهنگی نیست.
4. اگر رفتار خوردن در جریان یک اختلال روانی دیگر مثل عقب ماندگی ذهنی یا اسکیزوفرنی روی دهد باید از شدت کافی برای توجه بالینی مستقل برخوردار باشد.

همه گیر شناسی اختلال هرزه خواری

این اختلال در بچه های کوچک به مراتب بیشتر از بزرگسالان دیده می شود.

این اختلال در کودکان و نوجوانان دچار کم توان ذهنی شایعتر است.

بین بزرگسالان، خاک خواری (خوردن گِل) و خوردن نشاسته، در زنان حامله گزارش شده است.

علت اختلال هرزه خواری

تاخیر رشد اجتماعی و گفتاری و افسردگی از علل ایجاد کننده ی هرزه خواری است.

کمبودهای تغذیه ای (مخصوصا آهن) که منجر به کم خونی می شود، یکی از علل هرزه خواری است.

میزان بالایی از محروم سازی از جانب والدین نیز با مواردی از هرزه خواری ربط داده شده است.