عدم توانایی دوستیابی کودکان ، دلایل و راه های مقابله

عدم توانایی دوستیابی کودکان، دلایل و راه های مقابله

عدم توانایی دوستیابی در کودکان به چه علت می تواند باشد؟ یکی از مهم ترین روابط در کودکی، دوستی با همسالان و داشتن همبازی می باشد. روابط دوستی که در سنین کودکی شکل می گیرند یکی از مهم ترین روابطی است که در زمان کودکی تجربه می کنند و از هم سن و سالان خود چیزهای زیادی یاد می گیرند.

بنابراین والدین برای بهبود این روابط و داشتن رابطه های دوستی درست در این سنین ، به کودکان خود مهارت های ارتباطی و دوستیابی را می آموزند اگر چه دوستی هایی که در زمان کودکی به وجود می آید زیاد پایه و ثباتی ندارد اما از نظر تربیتی و رشد شخصیتی و اجتماعی کودکان اهمیت بسیاری دارد.

در خصوص مسائلی که مربوط به کودکتان می شود می توانید از مشاور کودک مشورت بخواهید تا راهکارهای لازم را به شما بدهد.

عدم توانایی دوستیابی کودکان چرا اهمیت دارد؟

بسیاری از کودکان از همان ابتدا که راه رفتن را یاد می گیرند دوستیابی را هم می آموزند و مهارت بالایی در برقراری رابطه دوستی دارند و در مقابل بعضی ها رابطه دوستی آن ها ضعیف می باشد و توانمندی لازمی برای برقراری دوستی ندارند و به همین دلیل منزوی، گوشه گیر و تنها می شوند و به طور مداوم به والدینشان می چسبند.

اگر چه این تفاوت ها تا حدی فردی و ذاتی می باشد اما رابطه برقرار کردن با دیگران مهارتی می باشد که انسان ها در طول زندگی آن ها را فرا می گیرد، از آنجایی که انسان ها موجودی اجتماعی هستند دوست دارند تا در زندگی عضو گروه هایی باشند و برای خود دوستانی را در نظر بگیرند و کودکان هم به همین دلیل از سنین ۴ تا ۵ سالگی شروع به دوستیابی می کنند و در این زمینه توانمندی هایی را کسب می کنند.

دوست گریزی یا عدم توانایی در دوستیابی کودکان

در این میان کودکانی دیده می شوند که تمایلی به برقراری رابطه دوستی و برقراری رابطه و دوستیابی ندارند و به همین دلیل همیشه تنها و گوشه گیر هستند و از رشد اجتماعی عقب می افتند و بعضی از کودکان تمایلی بسیاری دارند تا همبازی داشته باشند و دوستانی را برای خود پیدا کنند اما همیشه ناکام می مانند و فکر می کنند “چون کسی آن ها را دوست ندارد پس دوستی هم ندارند”. والدین و مربیان به خاطر این که با این مشکلات رو به رو نشوند باید سه گام زیر را مورد بررسی قرار دهند.

1. کشف علت مشکل دوست یابی

در صورتی که کودکتان در دوستیابی مشکل دارد سعی کنید تا دلیل آن را پیدا کنید و در این مورد با او حرف بزنید و به سوالات و ابهاماتش پاسخ دهید، بسیاری از کودکان گاهی اوقات علاقه زیادی به داشتن دوست دارند اما به دلیل مشکلات سطحی در این امر ناتوان هستند و نمی توانند با دیگران ارتباط دوستی برقرار کنند.

اگر در خصوص دوست یابی با مشکلاتی مواجه شدید و متوجه علت عدم دوست یابی نشدید می توانید از مشاور و متخصص در این زمینه کمک بخواهید.

2. برنامه ریزی برای حل مشکل دوست یابی

با کودک تان در مورد روابط اجتماعی و پذیرش این که نیاز به دوستانی دارد تا با آن ها بازی کند صحبت نمایید. می توانید آن ها را در کلاس های مختلف ثبت نام کنید و تا متوجه اهمیت روابط گروهی شود و بتواند برای خود دوستانی را پیدا کند.

یکی دیگر از مواردی که می توانید برای آن برنامه ریزی کنید گردش های خانوادگی می باشد این اجتماع های خانوادگی فرصت مناسبی را به کودکان می دهد تا بتواند با هم سن و سالان خود رابطه دوستی برقرار کنند و دوستانی را داشته باشند، یکی دیگر از فواید گردش های خانوادگی این است که کودکتان ناظر روابط دوستی شما با دیگران می باشد و می تواند به دور مستقیم روابطی که شما با دیگران برقرار می کنید را ببیند، سعی کنید در این تفریحات و گردش های خانوادگی الگوی خوبی برای کودکتان باشید.

3. نحوه پاسخ به مشکل دوست یابی

حواستان باشد تا بر روی موضوع دوستیابی پافشاری نکنید و به کودک تان اجازه دهید کم کم خودش متوجه اهمیت دوستیابی شود و کودکتان را انگشت نمای دیگران نکنید و با گفتن جملاتی مانند به” دایی سلام کن ” سعی نکنید به او آموزش دهید با دیگران ارتباط دوستانه بر قرار کند.

علاوه بر این به کودکتان برچسب خجالتی بودن، تنها یا ساکت بودن را نزنید زیرا با این کار رفتارهای نامناسب اجتماعی او را بیدار می کنید. شما باید سعی کنید در کلاس های آموزشی مهارت های دوستیابی و برقراری ارتباط ثبت نام کنید و به روانشناس مراجعه کنید تا به کودکتان آموزش دهید  مهارت ها و توانمندی های دستیابی را بیاموزد.